Bir nasihatten istifade etme, o sözleri üzerimize almamıza, bunlar bana söyleniyor, bunlardan dersimi alıp istifade etmem lâzım diye dinlemeye bağlıdır. Yoksa bu sözler, söz mucizesi Kur’an âyetleri bile olsa istifademiz söz konusu değildir. Hatta bizden önceki ümmetler hakkındaki ifadeler de
Üstad Hazretleri Emirdağ Lâhikası’ndaki bir mektubunda şöyle diyor: “Risale-i Nur’da ispat edilmiştir ki, bazen zulüm içinde adalet tecellî eder. Yani, insan bir sebeple bir haksızlığa, bir zulme mâruz kalır, başına bir felâket gelir, hapse de mahkûm olur, zindana da atılır.
1972 yılında Ankara’dan Bayram Ağabey’in yanından bir grup üniversite öğrencisi Üstad Hazretleri’nin şu anda Isparta’daki müzede olan arabası ile İzmir’e gelirken Uşak-Kula yolu arasında uçuruma yuvarlandılar… Maalesef, nezih bir kardeşimiz olan üniversite öğrencisi Mustafa, vefat etti… Araba İzmir’de tamir edildi…
M. Fethullah Gülen Hocaefendi’nin 1993’teki bir sohbetinden bir önceki yazımda bahsetmiştim. Bugün yine devam ediyoruz. Hocaefendi diyor ki: “Şiiri okumak, yazmaktan daha zordur. Kusura bakmayacağınızı ümit ederim: Gördüm nurlu geleceği rüyamda bir gece, Işıklar yağıyordu her tarafa sessizce… Ahenkle işleyen
1993 Haziran’ında İstanbul FKM’de M. Fethullah Gülen Hocaefendi’nin bir sohbetini dinliyoruz: “Müslümanlığa Hizmet ne kadar sevimli ne kadar ümitbahş. Gelecek adına ümitlerimiz ne kadar enfes. Gelecek ne kadar rengarenk büyüleyici renklerle tülleniyor ve milletin büyüklüğe sıçraması ne denli baş döndürücü.
Tarih tekerrürden ibarettir de, esas olan ibret almaktır. Alınmayan ibret için, Mehmet Âkif’imiz, “Ne masal şey!” der… Öyle ya ibret alınsaydı hiç tarih tekerrür mü ederdi?.. Gerçi her şey üstünde bir de çok hikmetli bir kader-i İlahî vardır. Ayrıca olaylar
Kaynak Yayınları, Metin Topkaraoğlu’nun, yurtdışı hatıraları olarak derleyip yazdığı “Hizmet Yolunda Şehid Düşen Esnaflar /Gurbete Cemre Düştü” isimli kitabı neşretmiş bulunuyor. “Altın Nesil” Mefkûresini Altınla Yoğuran İş Adamı Ömer Halaç” başlığı altındaki bölümü özetleyerek, sizlere kitap hakkında kısa bir bilgi
İbadet, aczini ve fakrını Hak katında hissedip hayret ve muhabbetle secdeye kapanmaktır. Yolu, yordamı, mesleği, meşrebi reşha (sızıntı) olanlar, kendi zâtlarında fakirdirler; hiçbir şeyleri yoktur ki, ona dayanıp kendilerine güvensinler… Hiçbir renkleri yoktur onunla görünsünler. Başka şeyleri tanımıyorlar ki ona
‘Îlâf’ ülfet ettirmek, ülfet edişmek, anlaşmak, andlaşmak, muâhede yapmak, antant kalmaktır. Bir de ahd ve eman ve korkunç yoldan yolcuların emin selametle gidip gelmeleri için yasakçılık ve himaye tarzında verilen icazet (pasaport), geçirtme ruhsatına benzer, emir ve taahhüttür. Âyetler ve
Teröre lânet etmemiz lâzım; hem de kimden gelirse gelsin, kim yaparsa yapsın… Fakat ifade hürriyeti var diye herkesin her şeyi yapması, başkalarını rencide etmesi de hürriyet değildir. Aslında bize göre hürriyet: İnsanın ne kendisine ne de başkasına zarar vermeden dilediği
