Yıl, 1990, 26 Mayıs, İstanbul… Gençlerin olduğu bir salonda, İskenderpaşa Cemaatinin lideri Prof. Esad Coşan Hocaefendi, dikkatle dinlenen bir konuşma yapıyor…lütfen iktidardaki ‘Siyasi İslamcı’ partinin söylemleri ve eylemlerini gözünüzün önüne getirerek sonuna kadar okuyun: “Umumiyetle bana diyorlar ki, ‘Partiyi bir
Pazartesi bir haber düştü sosyal medyaya. K.Ereğli’de 3 gün önce sezeryenle doğum yapan bir İngilizce öğretmeni tutuklanmıştı! Bebek ve lohusa anne cezaevine kondu! Haberleri ve fotoğrafları görünce gayri ihtiyari, ’27 Mayısçılar, siyasi İslamcılardan daha insaflıymış!” dedim. Anlatayım.. 27 Mayısçılar bütün
Şu cadı avı döneminde devletin önemli kurumlarında görev yapmış siyaset adamlarının kuskunluğu da tarihe geçiyor. Eski Bakanlar, milletvekilleri ve bürokratlar… Korku veya başka sebeplerden hizmet hareketine linç girişimine seyirci kalıyor, hak ve hakikata tercüman olmuyorlar! Oysa arşivler açılsa düne kadar
1937’de, Dersim harekatı başladı. Resmi rakamlara göre; 13 bin kişi öldürüldü, 12 bin kişi sürgüne gönderildi. Mağaralara sığınan kadın ve çocuklar gaza boğuldu. Kara vagonlara doldurulan Dersimliler, Diyarbakır’dan Aydın’a ve Denizli’ye kadar bazı İllere sürüldü! Yavrular anne-babasından koparıldı. Evlatlık verilen
Demokrasi yok, hukuk bitti. Şikayet merci kalmadı. Mazlumların iniltisi ney gibi dinleniyor! Sadece tarihe not düşebiliriz! İleride hem burada hem de ötelerde hesap sorulsun, zalimlerin yüzüne tükürülsün, diye. Bu sutuna gelen mektuplar içinden bazılarını kısaltarak paylaşmak istiyorum. İsimlerini, bir zarar
“Önemli olan çok yaşamak değil, yaşadığı süre içinde fazla şeyler yapabilmektir. Bu nedenle ben, erken gitmeyi normal karşılıyorum.” Deniz Gezmiş, babasına yazdığı son mektupta bu satırları kaleme alıyordu. Tarih 6 Mayıs, 1972. Ankara Merkez Kapalı Cezaevi’nde üç sehpa kurulmuştu. Deniz
1944-45 Türkiye’sinde tek parti rejimi vardı. II. Dünya Savaşı’nın sonuna gelinmişti. Ankara, Almanların müttefiklere karşı muzaffer olacağını düşünüyordu. Ancak Almanya’nın savaşı kaybetmesi sonrası rüzgâr Hitler’in aleyhine döndü. O güne kadar devlet nezdinde kabul gören ‘Nasyonal sosyalizm’e yakın fikirler bir anda
Her darbe aynı zamanda idamlarla da anılır! 27 Mayıs’ın kurbanları Menderes ve iki bakan, 12 Mart’ın Deniz Gezmiş ve arkadaşları, 12 Eylül’ün ise bir sağdan bir soldan gençleridir! Uzun bir süredir, Evren’in ruhu aramızda, yine idam sehpaları kurmak istemektedir! Olağanüstü
Tek parti döneminde Bediüzzaman Said Nursi’ye talebe olmak hapsi, işkenceyi, sürgünü ve hatta ölümü göze almak demekti. Bugünkü gibi Kur’an tefsiri okuyor, hizmet ediyor diye yüzlerce kişi tutuklanıp hapse atılıyordu. O günlerde de cezaevlerinde mazlumlar ölüyordu. Hâfız Ali onlardan biriydi…
Türkiye’deki cadı avının benzeri, 1940 ve 50’li yıllarda Amerika’da yaşandı! Komünist diye insanlar fişlendi, yargılandı, işten atıldı! Adı öne çıkan 4 isim üzerinden dönemi okuyalım: Senatör McCarty, FBI J. Edgar Hoover, sanatçı Elia Kazan ve oyun yazarı Ring Lardner Jr…
