Eğer bir gazete cinayete ortaklıktan suçlanacaksa, bu Ahmet Kaya’nın sürgünde ölmesine gidecek süreci tetikleyen Hürriyettir! “Vay şerefsiz vay!” manşeti ile Kaya’yı kurtların önüne atan gazete, kan kokusunu daha da keskinleştiren haber ve yorumlarla sanatçıya ülkeyi dar etti… Montaj bir fotoğrafla
Diyanet İşleri Başkanlığı 3 Mart 1924 tarihinde kuruldu. İbadetler ve dinin emirleri konusunda toplumu aydınlatma görevi var. Anayasa’nın 136. Maddesine göre bütün siyasi düşünce ve görüşlerin dışında kalması gerekiyor. Müftüler, vaizler ve imamların hepsi kurum tarafından atanıyor. İlk başkan Mehmet
Yıl 1964. 27 Mayıs kanlı darbesinin üzerinden sadece 4 yıl geçmiş. Yassıada’da başbakan ve iki bakanı idam eden heyet ödüllendirilmiş, önemli makamlara getirilmişler. İşte o günlerde Yargıtay’da Nur talebeleri ile ilgili bir temyiz duruşması vardır. Avukatlar dışında kimsenin alınmadığı salonda
Cumhuriyet, tutuklu gazeteci Mediha Olgun’un 24 yaşındaki oğlu Arda Karaca ile görüşmüş. Bir büyük hayal kırıklığı dikkatimi çekti. Mavi Marmara’ya binen ve dönüşünde kahramanlar gibi karşılanan annesinin tutuklanmasına tepkilerin ne kadar yetersiz kaldığını şu cümlelerle anlatıyor: “Annem milyonların koşup karşıladığı
“13 yıl hapis yattım. İşlemediğim bana yüklenen bir suçun cezasıydı bu. Hapisten çıktıktan sonra 50 yaşımda askere almak istediler. Askere giderdim ancak askere alıp harcayacakları haberini aldım. Kaçıyordu vurduk, deyip öldüreceklerdi. Kaçmak zorunda kaldım.” Türkçenin en büyük şairlerinden Nazım Hikmet
“Şu Bahçelievler’de manyağın biri otuz tane tavuğu çalsa, kesse, ertesi gün Ulus gazetesi olayı dört sütun üzerinden verir. Tavuk değil bu yahu 33 tane senin vatandaşın… Hiçbir suçu yok… Tertemiz… Belki hepimizden daha suçsuz… Kimsesizlikten başka suçu yok. Kimsesiz adamlar o kadar…” Bu
Yazılar, tarihe düşülmüş notlar. Nereye kadar gidiyor, kimlere ulaşıyor bilemiyorum. Ama aldığım mesajlar, bir büyük hikayenin yazılmakta olduğunu gösteriyor! Tarihi soykırım yaşıyoruz! Zulüm, bütün devirleri geride bırakıyor. Bazıları da hizmet hareketi, “öz eleştiri yapsın veya özür dilesin”, diyor! Bakın Türkiye
15 Temmuz darbe gecesi hayatını kaybeden yaklaşık 250 kişinin ölümleri yeterince araştırılmadı. Hiçbirine otopsi yapılmadı! Ölenler, devlet töreni ile gömüldü; isimleri okullara, meydanlara verildi! Kurbanlar, tıpkı 27 Mayıs’ın “Hürriyet şehitleri” gibi, büyük bir algı operasyonun parçası yapıldılar. 27 Mayıs 1960,
“Cumhurbaşkanının oğlu 5 gemisini satmış! Başbakanın oğlu kumarda görüntülenmiş! Bakanın kız kardeşi belediyeden ihaleler almış! Damadın, Dubai’deki milyonları… ” Bu ve benzeri o kadar çok haber çıkıyor ki! Okuyunca merhum Başbakan Adnan Menderes’in ticarete girmek isteyen Mutlu’ya sözleri geliyor aklıma;
Bu ülkenin asırlık gazeteleri, iyi yetişmiş, tecrübeli gazetecileri var. Cadı avı sürecinde onlar da sınavdan geçiyor. Güneri Civaoğlu, geçmişte Güneş gazetesi ile Türk basının standartlarını ve kalitesini yükselten, çağdaş görüşlere sahip biri. Instagram’daki paylaşımlarını görünce daha fazla dayanamadım; “Bunca gazeteci
