Namaz salâttır. Dua, çağırma, anma, rahmet etme, istiğfardır salât. Allah’ın (cc) binbir hikmetiyle emrettiği, Efendimiz’in(sav), nasıllığını ve zamanını bildirip, fiilen tatbik ederek gösterdiği ve o günden bu güne milyarlar temsilciyle eda edilen şanlı ibadet.Aczi ve fakrı kabuldür abdiyet. Tazimle huzurda
Geçen hafta Columbus’ta bir vesileyle Manuel Scott’ı dinleme fırsatı yakaladım. Onu dinlerken de “I have a dream!” diyen Martin Luther King Jr.’ın o ünlü konuşmasını yaptığı zaman dilimine kaymış hissine kapıldım birden. Milyonların spot cümlesi konumuna yükselen bu cümle Scott’ın
Aramıza cam girdi ve dokunma duyumuzu aldı kaçtı bizden. Cama taş atıp da kaçan küçük çocuklar gibi sanki cam ile uzaklaştık birbirimizden. Artık camdan bakana değil cama bakana el sallıyoruz. Mesafeler bizi “sevdiklerimize dokunma duyusu”ndan ayırdı. Kameralar karşısında büyüyor çocuklarımız,
Eğer bir şehir kızı olarak büyüdüyseniz benim gibi, o zaman Florida’da vay halinize. Şehirde insanlar yaşar, caddeler vardır, ışıklı sokaklar sonra simitçiler, işportacılar, insanlar bu ışıklı şehrin ortasından geçer gider iş yerine, konu komşuya yahut alışverişe. Arada bir ayağınıza kedi
Ortaokul yıllarım, arkadaşlarla ‘Ermeni Bahçesi’ dediğimiz, içinde hayal meyal hatırladığım iki katlı ahşap bir evin bulunduğu geniş bir arazide top oynayarak geçmişti. Hafta sonlarında kan-ter içinde kalıncaya kadar top oynardık. Ermeni Bahçesi’nde. Ama Tokat’ta hiç Ermeni tanıdığım olmadı. İstanbul’da konuşmalarını
Yaklaşma, yakın olma manalarına gelir kurban. Yaklaşırken yakan, yaktıkça yıkayan kulluk. Kurbanın kesilme emri, namazın kılınma emriyle omuz omuza verilmiş (Kevser 2). Sadıkane duruşun şeklidir kurban. Hakkın rızasına kelebek gibi koşan Habil’in adıdır, gururla, hasetle gerilmiş Kabil’in kininin nemasıdır aynı
Babaannem iyi bir öykücüydü benim. Çocukluğumun büyük bir bölümünü onu dinleyerek geçirdim. Sürekli hikâyeler anlatır, kiminin tekrar tekrar geçerdi üzerinden. Onu uzaktan izlediğim zamanlarda kendi kendine anlattığını da gördüm bu hikayeleri çok kereler. Dinleyicisi olmasa da, vazifesini yerine getirmekten geri
Baktım ki, 32 koca yıl geçmiş ve sen hala atıyorsun içimde durmadan, dinlenmeden, daha kaç yılım kaldı hiç bilmeden! Aslında sen hep aklımdasın biliyor musun? Ama “şunu da yapayım ondan sonra” diye diye hep unutuyorum sana gelmeyi işte! Kızma n’olur?
Geçen yazımda, izlediğim bir filmden bahsettim ya arkadaşlar beni film eleştirmeni sanmışlar. Yani şimdi yine geçenlerde izledim diye Julia Roberts’in ‘Mirror Mirror on the Wall’ filminden çıkardığım politik analizleri mi yazacağım? Filmde, mesela, ülkemizdeki güzellikleri tehdit eden ve onları yok
Geçen hafta yazdığımız “Siyah-beyaz gülüşler” köşesine göstermiş olduğunuz ilgiye sonsuz teşekkürler. Konunun ehemmiyetine binaen bu yazımda da sizden gelen mesajları derledim. İlk mesaj Avrupa’dan. Beni epey güldürdü. Üstelik başlığımın da sebebi oldu: “16 yaşlarındayım, eve bir zenci arkadaşla geldik, yeğenim
