Baktım ki, 32 koca yıl geçmiş ve sen hala atıyorsun içimde durmadan, dinlenmeden, daha kaç yılım kaldı hiç bilmeden! Aslında sen hep aklımdasın biliyor musun? Ama “şunu da yapayım ondan sonra” diye diye hep unutuyorum sana gelmeyi işte! Kızma n’olur?
Peki tamam itiraf ediyorum; dumanı üstünde taze pişmiş kavurmalar, katkat açılmış bol cevizli baklavalar, kolonya kokusu, rugan ayakkabılar, süt dişli tebessümler var hayalimde o gün için sen yoksun!
Ayşe’ye, Fatma’ya, Ahmet’e, Mehmet’e derim de “iyi bayramlar” seni yine göremem ben! Yani sen hiç gittiğim yerlerde yoksun. Bak suçlu yine sen oldun gördün mü? Aynı zamana mı denk gelmiyoruz seninle acaba? Yoksa aynı kişilere mi gitmiyoruz bayram tebriğine? Yok yok kesin ondan oluyor, yoksa bunca zaman aynı bedende hele de bayram gününde bayramlaşmamak seninle hiç akıl karı değil ki!
Sonra haliyle telaş ve koşturmacadan bir de bakıyorum gün bitmiş; gözlerim teslim olmuş uykuya. Sen yine sabırla nefeslerimi adımlıyorsun rap rap asker gibi. Ben uyurken bile uyumuyorsun, sahi sen hiç yorulmuyor musun?
Yorulmak dedim de aklıma geldi bu bayram temizliğine senden başlayayım diyorum ha ne dersin, köşe bucak dursun öylece, bu defa önce sen! Kimler gelecekmiş bize ve kim ne diyecekmiş umursamadan sadece Sahibim bende nereye bakacaksa önce onu süpürüp sileyim istiyorum. Yani seni. Heh şöyle gül biraz! Aslında bunu nasıl yapacağımı hiç bilmiyorum ama denemek istiyorum. Yavaştan bir başlamak önce yukarıların tozlarını almak, sonra süpürmek, sonra da birkaç su deterjanla geçmek istiyorum üzerinden, pırıl pırıl olup içimi açana dek. Belki ellerim kızarana dek ovalamak istiyorum kirleri üstünden. Ne dersin başarabilir miyim?
Bayram temizliğim, önce kirlenmiş duygularımı süpürmek olsun içimden. Dış dünyanın akıl almaz ve hayal taşımaz çamur lekeleri var ruhumda. Dura dura yer etmişler içimde. İşte en güçlü leke çıkarıcıyı tam burada devreye sokmam lazım. Bunun için yani “istiğfar” gözümün kulağımın dilimin ve tüm azalarımın tevbesi ilk yapmam gereken. Temizliğin ardından yıkama, cilalama, parlatma ve misler gibi kokulama gelsin o da “dua” olsun hep ama hep ama hep. Sen nasıl durmuyorsan atmadan, ben de öyle saate bakıp maratonda kendi kendimle yarışır gibi dua dua yalvarayım sahibimize. O’nun aynasında ışıl ışıl görünmek için bayramlık kalbimizle. Bakınca içim açılsın, ferahlasın, gerçeğim aydınlansın, hayalimin camları o kadar temiz olsun ki, hatta burnum çarpsın cama ben yürürken onu farketmediğim için. Sonra gözlüğümün buğuları gitsin. Temiz temiz bakayım etrafıma. İşte o zaman “yalnız” kalbe bakacak olan Rab kalbimize bayramı getirir.
Öyleyse kapat şimdi gözlerini ve sağ elini kalbine koy, duyuyor musun?
Let me tell You a sad story ! There are no comments yet, but You can be first one to comment this article.
Write a comment