Kaleme almak istemediğim ama “herhangi bir yalanlama gelmedi” denmemesi için kaleme aldığım yazılardan birisini daha yazıyorum. İnşallah bu son olur. Mevzu, 6 Ekim 2014 tarihli Yeni Akit’in sürmanşetten verdiği ‘Arafat’ta beddua’ başlıklı yalan ve iftiralarla dolu haberi. İddiaya göre “Cemaat
1980’li yıllardan beri yapageldiğim sohbetlerde kaç defa kullanmışımdır bu tabiri: “Anlatılmaz, yaşanır.” Başımdan geçmiş, faili, mef’ulü veya şahidi olduğum hadiseler için kullandım bunu. Şimdi düşünüyorum; bana deseler bu yaklaşımı bir tek hadise için kullansan hangisini seçersin; 2007 öncesi ve sonrası
İskender Pala’nın Balçiçek İlter’e verdiği ve gazetede “kaybeden özür dilesin” başlığı ile yayımlanan röportaj sosyal medya ve haber sitelerinde büyük yankı buldu. 17 Aralık’tan bu yana sesi sedası fazla çıkmayan Pala’nın bu röportajının yankılarını yakın ve uzak gelecekte devam edecektir
Habercilik dilinde evrensel bir kaidedir 5N 1K. Ne, nerede, ne zaman, niçin, nasıl ve kim kelimelerinin ilk harflerinden oluşan 5N 1K, haberin tüm unsurlarını ihtiva etmesi için üretilmiş bir formüldür. Aslında habercilikte haberle bütünleşen bu kaide genelde herkes ve her
Bir dostumla beraberim. 8 aylık bir aradan sonra başlayan sohbetleri konuşuyoruz. Muhtevadan hareketle değerlendirmeler yapıyoruz. Bir yere geldik; sesi titrek bir hal aldı. Gözlerimi gözlerine dikerek baktım, hislenmişti. Dokunsak ağlayacak bir hale gelmişti. “Çok dokundu bana” dedi ve saldı kendini.
Menkıbedir; İ. Azam bir gün çamur yığınının yanında oynayan çocukları uyarır; “Dikkat edin, düşmeyin elbiseleriniz kirlenir.” diye. Çocuklardan biri atılır: “Asıl sen dikkat et. Ben düşersem, sadece ben ve elbisem kirlenir ama sen düşersen bütün ümmet kirlenir.” Yaşanmış vakıadır; anne-babasının
Ben hatırlamam o günleri ama artçı şoklarını yaşadım, bir zamanlar bu ülkede Risale-i Nur talebesi olmak, ateşten bir koru, gönüllü olarak eline almak demekmiş. Bediüzzaman’ı tıraş ettiği için berberlerin, tıraşı bırakın selam verdiği için sokaktaki sıradan insanların hapse atıldığı günler
Artık dost-düşman herkesin kabullendiği bir gerçek var; yalan Türk siyasi tarihinde hiç bu kadar mebzul olmamıştı; Türk basın tarihinde hiç bu kadar revaç bulmamış, hiç bu kadar pervasızca söylenilmeye ve yazılmaya devam etmemişti; kitleler yalanla bugünkü kadar hiç aldatılmamış, aldatılamamıştı.
Neden diye başlıyor okuyucunun her bir soru cümlesi. Hepimizin âşina olduğu hadiselere atıflarda bulunuyor. Gecenin karanlığına da, gündüzün aydınlığına da rengini, tadını, kokusunu veren zulmün zulmetli yolculuğundan örnekler veriyor. Belli ki bunalmış, akleden kalbe sahip herkes gibi. Ve şöyle sonlandırıyor
Bu kaçıncı duyuşum; unutmamış; unutamamış birisinin söylediği şu sözü: “Niye bu kadar gayret gösteriyorsunuz ki Allah’ın cenneti de var, cehennemi de.” Mana açık. En genel manada insanların cennete ehil hale gelmesi için bu kadar gayret göstermenize, yırtılırcasına çalışmanıza gerek yok.
