Her zamanki gibi yine bir kahvaltı törenindeyiz; kızım tüm dünya insanlığı adına çiğneme görevini üstlenmiş, gayet sakin lokmaları döndürüyor ağzında. O çiğnedikçe ben küçülüyorum adeta. Tavada pişmiş yumurtanın dişlerle kaç dakikada ezilmesi mümkün kısmında tezler üretiyorum kendimce. Sonra da saate
Yazı yazmaya başladığımdan beri hep alır dururum bu eleştirileri; ‘biraz daha kısa cümle kuramaz mısın’ der bazı arkadaşlarım. Veya uyanık Zeki’nin ifadesi ile ‘sadede ne zaman geleceksin be adam!’ Edebiyatı bana sevdiren ilk hocalarımdan Engin bey’in üslup üzerine verdiği o
“Ey çaresizler çaresi! Sebeplerin sükût ettiği, içtimaî ahvalin boz-bulanık bir hâl aldığı, her yanda zâlimlerin “hay-hûy”unun duyulduğu su karanlık günlerde, zulmet zulmet içinde kıvrananlara nezdinden bir ışık gönder..” ne olur Allah’ım. Bir çağrı, bir yakarış, bir niyazdır dua, derler
Ağustos ayından bu yana Lourdes Üniversitesi bünyesindeyim. Hareketli, hızlı, yoğun, dolu dolu bir eğitim yanında yeni yüzlerle karşılaşmanın da insanı farklı bir tavır takınmaya zorladığını farkettim. ‘Yeni yüzler’ demenin yeniden kendini anlatmak anlamına geldiğini, anlatırken de her cümlenin nasıl da
Bir üniversite bahçesindeki çeşmenin önünde bekliyorum, hava çok sıcak ve nemli. Saat tam dokuzu gösterdiğinde söz verdiğim yerdeyim. Profesör beni sınıfa götürmek için almaya geliyor karşıdan, bir elinde çantası diğer elinde ceketi ve yüzünde samimi bir tebessüm ile. Selamlaşıyoruz önce,
Güney’de binlerce insanı evinden eden Isaac Kasırgası; binlerce insanın katılmak için akın ettiği Charlotte şehrinde yapılan Demokrat Parti’nin Ulusal Kongresi; Türkiye’de ardı ardına yaşanan korkunç, hain, insafsız, dehşet saldırılar; Suriye’de devam eden ve sanki hiç bitmeyecekmiş gibi insanın içine acı
Her yanının sisli ve dumanlı, her yönünün gaddar ve yaman olduğu bir deryanın en muhtaç olduğu şey sakin limandır. Dalgalar arasında, şimşekler altında ve zifiri karanlıkta ihtiyaçtır liman, soluktur, nefestir. Sürdürebilmek için yaşamı, ab-ı hayattır. Varlıklar içerisinde halifelik makamına layık
Biz bilmezdik yağmur fırtınasını Türkiye’de yaşarken ve Kaliforniya’ya gediğimizde de haberimiz yoktu kasırgadan, hortumdan. Biz bir tek depremi tanırdık doğal afet olarak onu da sadece izlerdik uzaktan ve hayretler içinde! Tropikal iklimlerin ne menem birşey olduğunu coğrafya dersinde öğrendiğimde “aman
‘Home visit’, hani bizim dilimizde ‘veli ziyareti’ olarak tanımlayabileceğimiz durum, öğretmen ile ebeveyn arasındaki bağlantıyı kuvvetlendirmek açısından önemli ve önceliklidir bazı durumlarda. Öğretmen-veli ilişkisi ne kadar güçlü olursa öğrenciyi anlamak o kadar kolaylaşır öğretmen için. Amerika şartlarında ‘home visit’ denilince
Ramazan inanan insanları farklı, renkli ve zengin enstrumanlarıyla bir kere daha gelip uyarıp, uyandırıp ve arındırıp gitti. O muhteşem şehr-i Ramazan geldiğinde “hoşgeldin” demiştik hep beraber. Ümit ederiz ki bizi “hoş bulmuştur” ve hoş bırakarak ayrılmıştır bizlerden. Ümid edilir ki
