Başbakan Erdoğan yolsuzluk operasyonu hakkında Türkiye’nin dünya vizyonuna müdahale etmek isteyen güçlerin etkili olabileceğini söylüyor. Hiç şüphesiz ki, üç Bakan’ın yakınlarının dahil olduğu bir yolsuzluk soruşturmasını bu sözlerle anlamlandırmak bugünün vizyonundan ziyade savunmacı, şüpheci, tek güç olma üzerine kurulmuş ve
Ölüme bir adım daha yaklaşmayı havai fişeklerle kutlamak. Havai fişekler ne güzeldir, rengarenk ışıl ışıl renkleriyle. Binlerce kişi toplanır izlemek için gökyüzünü, neye sevindigimizi de bilmeyiz ama bakarız işte görüntüye. Takvimlerdeki diyeceğim ama düşündümde takvim bile yok evlerimizde, telefonlarımızdaki ve
‘Fun’ kelimesini Amerika eğitim kültürünün içine yerleştiren kişiyi arıyordum uzun zamandır. Bulsam ânîden bir değişiklik olacak ve hayatımıza Amerika ya da Amerika’ya biz girmeden önce olduğu gibi, birden ‘fun’sız yaşamaya başlayacakmışız gibi geliyordu bana. Büyük bir hayâl! O kadar kolay
Birkaç gün önce bir ev ziyâreti sırasında Munkhzaya ile tanıştım. Adını söyledikleri zaman “Moğolistan’dan mı?” diye soruverdim bir garîp heyecanla. “Evet” dedi, “nereden bildiniz?” Bilmez miyim! Bu isimde birkaç tanıdığım olmuştu, yaygın bir isimdir Moğolistan’da. Özellikle ‘Zaya’ pek çok isimle
Yılbaşı indirimi başladı ya, bizim de ihtiyacımız olmayan herşeyi ‘sırf ucuz diye’ alma zamanımız geldi. Kapıdan bacaya kadar kuyruk var, ben ise yine “ya sabır“ çekiyorum sanki beni buraya silah zoruyla getirmişler gibi. Neyse ki uzun bir bekleyişten sonra sıra
Bugün hava son birkaç güne göre biraz daha güzeldi. Bizde bunu fırsat bilip atladık arabaya ve çiftliğe gittik. Marketten alışveriş yapmaktan ziyade çiftlikten alışveriş yapmanın en güzel yanı tükettiğiniz ürünü yetiştiren kişiyle tanışma ve konuşma şansı. Aynı zamanda almadan önce
Biz üç kişiyiz; aynı yerde çalışan, iş dışında sık sık görüşen, bol bol tartışan ve buna rağmen epey iyi anlaşan üç yakın arkadaş. Ama daha çok ‘sister’ olarak hitâb ediyoruz birbirimize, ki bu da ‘arkadaştan öte’ anlamı taşıyor burada. Hani
Çoğu zaman, duyunca, hatırlayınca, hissedince, korkup – ürktüğümüz, kuytu bir köşede bırakıp, uzaklaşmak istediğimiz, bazı kimselerin ise; “Ölmek ne garip şey anne! Artık duvarları kanatırcasına tırnağımla şaşkın umutlu şiirler yazamayacağım, mutlak bir inançla gözlerimi tavana çakamayacağım, baba olamayacağım örneğin, toprak
Oğlum Atlanta’da küçük bir okula gidiyor. Daha birinci sınıf öğrencisi. Bana göre henüz ‘Okula gitse ne olur, gitmese ne olur?’ döneminde hala. Okulda da toplasan 80 öğrenci ya var ya yok. Çocuğun sınıfı da toplam 12 kişi. Fakat geçen gün
“O” seninle konuşuyor, şimdi, yani tam olarak “right now!” O bizimle konuştu, onu biliyorum da O benimle hem de hali hazırda konuşuyor(muş) ama ben bunu bilmiyorum yani aslında “hissetmiyorum” demek daha doğru olur. Ne büyük gaflet!; Ben de diyorum kendimle
