Lâ demeden ‘’illallah’’ diyemeyecek ve Allah’a varamayacaksak eğer… Lâ demeli insan… Önüne çıkan her türlü çirkinliğe… Kimden geldiği mühim değil, nasıl olduğu önemli değil… İster akrabandan, ister kendi kabilenden olsun, çirkinlik çirkinliktir… Lâ demeli insan… Haksızlığın bütün versiyonlarına… Bizzat yaşadığına içerlediği kadar,
Yüreğim yangın yeri. Ayaklarım çıplak, elimdeki kova boş mu dolu mu bilemiyorum. İçerde evladım, evlatlar, analar, babalar yanıyor. Kıyafetim derli toplu mu farkında değilim. Yanıma gelen biri, kolumu çekiştiriyor. Biri başımdaki örtünün desenini beğenmemiş, bana laf atıyor. Yanındaki cık cık
Yaz kardeşim.. Hakikat yolunun çilesini, çekenler bilir..Sözün doğruluğu kadar dosdoğru muhatabını bulması pek mühim bir meseledir.. Niceleri değil yazmaya, düşünmeye ve konuşmaya korkarken.. Hakikat, bir bardak suyu içer gibi, bir çiçeği sever gibi, bir rüyayı görür gibi yazıya dökenlerin ve
Üniversitede ikinci yılım. Üç arkadaş bir evde kalıyoruz. Bir kış akşamı, yağmur altında otobüsten inip evin yolunu tuttuk. İçimizden sıcak yemekler hayal edip, olmayacak şeyler istiyoruz. Cepler boş, evde buzdolabı boş biliyoruz ama işte aç karnına kurulan yemek hayalleri ne
Doğum tarihi yetmişlerin sonuna yaklaşan bugünün orta yaşa yakın gençleri iyi bilir. Bizim dönemimiz, çocukları üstünden başarı hayallerini gerçekleştirmeye çalışan ebeveyn neslinin son örnekleriyle doludur. Hayatın getirdikleri içinde kendilerine imkan bulan pek azı müstesna, anne-babalarımız güzel bir eğitim alma fırsatını
