Fatih Behçet Çağlayan - Yiyecek israfı ve üzerimize düşenler

Yetkililere göre yeryüzünde herkese yetecek kadar gıda olmasına rağmen pek çok insan sağlıklı besin ve temiz su kaynaklarına sahip olamadığı için hayatını kaybediyor.

Buna mukabil gelişmiş toplumlarda yiyecek israfı akıl almaz boyutlara ulaşmış durumda. Yapılan bir araştırmaya göre Amerika’da üretilen gıdaların yüzde 40’ı tüketilmeden çöpe gidiyor. İsrafa karşı en duyarlı bir dinin mensupları olan bizler acaba bu hususta olmamız gereken yerde miyiz?

Kişisel gözlemlerimden yola çıkarak şahit olduğum bir kaç meseleye dikkat çekmek istiyorum. Amerika’da yaşayan Türkler olarak bazı hassasiyetlerimizi kaybettiğimizi görmek beni üzüyor. Örneğin toplu yapılan yemekli programları ele alalım. Kimi zaman bir kahvaltı kimi zaman da bir piknik vesilesiyle Türk toplumunun bir araya gelmesi güzel. Ancak gelin görün ki hemen her yemekli programdan sonra çöpe atılan yemek ve ekmekleri görünce bu manzaranın ne bize ne de temsil ettiğimiz düşünceye ait olmadığını düşünüyorum. Oysa herkes tabağına yiyebileceği kadar yemek alsa, tabağını çöpe atmadan önce bir güzel sünnetlese bu tabloyla karşı karşıya kalmayabiliriz.

Sadece toplu yemeklerle sınırlı kalmıyor israf meselesi. Aileler arası misafirliklerde de ciddi anlamda israf oluyor. Kimi zaman ev sahibi misafirin tabağını bolca doldurarak bir nevi misafiri israf etmeye mecbur bırakıyor. Kimi zaman da misafir bitiremeyeceğini bile bile her ikramdan tadabilmek adına bir ısırık alıp tabağında bırakabiliyor. Hele hele misafirlikte çocuklar varsa çoğu zaman tabaklar olduğu gibi kalıyor ve yemekler çöpe gidiyor. Misafirlikte de hem ev sahibi hem de misafir bu mevzuda hassas davransa israfın önüne çok rahatlıkla geçebiliriz.

Az yemeyi tavsiye eden bir peygamberin ümmeti olan bizler israf konusunda daha dikkatli olmalıyız. Kişisel anlamda alacağımız bir takım tedbirler yavaş yavaş topluma yayılır ve uygulamaya konursa yiyecek israfını azaltabiliriz. Özellikle de Amerika’da büyüyen çocuklarımıza bu mevzuda kazandıracağımız alışkanlıklar hem bize sevap olarak hem de topluma farkındalık olarak geri dönecektir. Bize yakışan budur ve bizi farklı kılacak olan da bu hassasiyetlerimiz olacaktır.