Bizim ‘Öşür’ ile konuştuk
Zünnûn Bey telefonu uzattı. Dikkat ettim, tanıdık bir ses… Zihnim birden eskileri gitti… Seneler önce çiftlik gibi bir yerde oturan on çocuklu mübarek bir zatın ziyaretine gitmiştik. Oğullarından birisi, kabiliyeti ile göz dolduruyordu. Öğrenci idi… Ev hizmetlerinde başarılı olacağa benziyordu.