Amerika’da bir ebru ustası

Osmanlı imparatorluğu döneminde kitapları süslemek için ortaya çıkmış olan ebru sanatını gören hepimiz renklerin suda dans etmesiyle büyülenmişizdir.

Sanatın icrası sırasında yapılan hatanın geri dönüşünün ve ortaya çıkan ürünün bir başka benzerinin olmaması bu sanata olan hayranlığın başlıca sebepleri belkide.

Bu sanata gönül vermiş Amerika’da yaşayan Sevim Surucu suya yaptığı resimlerle Amerika’da ki sanat dünyasında ülkemizin ismini ve kültürünü duyuran başarılı bir ebru sanatçısı. Surucu bu sanat yolculuğuna nasıl başladığını ve nasıl ilerlediğini Zaman Amerika okurları için anlattı.

Amerika da ebru yapmaya nasıl başladınız?

Türkiye’de bir süre peyzaj mimarlığı yaptıktan sonra kader beni Amerika’ya getirdi.  Mesleğimden dolayı doğaya, çiçeklere ve sanata olan bir ilgim vardı. Ebru sanatı, tekniğinin farklı oluşu ve ortaya çıkardığınız çalışmaların tekrar edilemez olması açısından çok ilgi çekici bir sanat formu. Yakın bir büyüğümün de teşvikiyle, ebru sanatını Amerika’da güzel ülkemizi ve kültürümüzü bir nebze de olsa tanıtmaya bir fırsat olarak gördüm ve başlamaya karar verdim. Bu şekilde 2004 senesinde başladım. Hayalim,  bu sanatı öğrenip buradaki insanlara öğretmekti.Sanatı öğrenmek zaman aldı ama hayalim gerçek oldu çok şükür.  Amerika’da 6 yıldır ebru sanati eğitmeni olarak çalışıyorum.

Ebru sanatını sizin için özel yapan şey nedir?

Ebru sanatı yaşayan bir sanat. Değişken bir ortam ve materyallerimiz var. İlk bakışta fırçanızdan çıkan boya damlalarının yüzeyde açılmasıyla bir çalışma ortaya koyabilmek size kolay görünebilir. Ancak parlak, kağıtta akmayan, sorunsuz renkler elde edebilmeniz için sabırla, dikkatle çalışma gerektiren bir sanat. Çoğu zaman başladığınızda sonucun ne olacağını tahmin edemiyorsunuz, bu yüzden hep bir merakla teknenin başına oturuyorsunuz. Yaptığınız çalışma bir daha tekrarı imkansiz bir çalışma olarak kağıda geçiyor. Ebru sanatının sonu olmayan bir arayış olması bu sanatı benim için cazip hale getiriyor.

İlk zamanlar yaşadığınız başarısızlıklarınız oldu mu olduysa bunları nasıl aştınız?

Tabi ki oldu. O sene, Türkiye seyahatime, öğretme maksatlı başladığım için, bir yığın ebru malzemesi, boyalar, fırçalar alıp buraya getirdim. Bu sanat usta çırak ilişkisiyle, meşk ile ilerler. Hocanızı izlersiniz, onu takip edersiniz. Benim böyle bir şansım ne yazik ki yoktu. Sanata olan sevgim benim ustam oldu diyebilirim. Ebru sanatında esas olan şey malzemelerinizi tanımanızdır.  Boyalara ayar yapmayı başarabilirseniz güzel çalışmalar yapabilirsiniz. İlk başlarda gerçek kitre ile başladım. O zamanlarda çabuk hazırlanan sıvı yoktu. Bir hafta hazırlık aşaması vardı. Boyalarım kağıttan akıyordu, çiçek formlarını çizmek çok zordu. Deneme yanılma ile uğraşarak hatta telefonla Türkiye’de bu sanatla uğraşan insanlara danışarak bir noktaya geldim. Azimle isterseniz her kapının açılabileceğini düşünenlerdenim.

Bir usta olmadan bu  aşamalara gelmek hiç kolay olmasa gerek. Bu yolda motivasyonunuz neydi?

Şartların zor olması insani durdurmamalı. “Zahmet rahmeti getirir” düsturuna hayatımda hep şahit olmuşumdur. Zaman alsa da gayretle birçok şeyi öğrenebilirsiniz. Çilesini çektiğiniz her şey bir şekilde size rahmet olarak geri döner, karşılığını alırsınız. Bir diğer beni motive eden şeylerden birisi de insanların tepkileriydi. 12 yılda değişik gruplara, binlerce kişiye gösteri yaptım. İnsanların yüzlerindeki ifadeler ve takdirleri beni çok mutlu ediyor. Ebru sanatı çok dinlendirici bir sanat, yapana ve izleyene bir huzur veriyor. Kültürünüze, kendinize ait bir sanatı kültürümüze yabancı insanlarla paylaşmak bende çok güzel duygular uyandırıyor. Ayrıca da Müslüman başarılı bir kadın olarak burada ki sanat toplumunda yer almayı ve insanların takdirlerini toplamayı ülkemiz ve kültürümüz adına önemli bir hizmet olarak görüyorum.

Yakınlarda önemli bir ödül aldınız bunu bize anlatır mısınız?

Geçen haftalarda katıldığım bir sanat fuarında “Üstün Başarı Ödülü”ne layık görüldüm. Ödülü belirleyen komite başarılı sanatçılardan ve organizatörlerden oluşuyor. Hiç ummadığımız bir zamanda alkışlarla tebrik etmeye ve ödülü takdim etmeye geldiler. 2009 yılında da aynı şekilde ödüllendirilmiştim. Ayrıca bulunduğumuz şehrin yerel televizyon kanalında ve gazetesinde röportajımız yayınlanmıştı.

Amerika da medyada Müslüman bir kadın olarak yer almak ne hissettirdi size?

Sanat fuarlarına katılmamın amacı, Amerika’da Müslüman bir kadın sanatçı olarak Amerikalı sanatçıların bulunduğu bir ortamda yer almaktı. İletişime geçtiğiniz belki binlerce  insan sizi bir Müslüman olarak takdir ediyor ve alkışlıyor. Medyada da sanatımızla yer almak insanların kafasındaki Müslüman algısını pozitif yönde değiştirebiliyor. Günümüzde Müslüman dünyasının bu tür başarılara ihtiyacı olduğunu ve bunun büyük bir hizmet olduğunu düşünüyorum.

Bundan sonraki hedefleriniz nelerdir?

Ulaşabildiğim kadar çok insana ulaşabilmek ve sadece Amerika’da değil, dünyada başarılı bir şekilde bu sanatı temsil eden bir sanatçı olabilmek. Ebru sanatının yanısıra geleneksel sanatlarımızdan tezhip, hat sanatı, çini ve minyatür sanatlarını da gücüm yettiğince öğrenmeyi planlıyorum. Bizim sanatlarımızın ve zengin kültürümüzün tanıtıldığı, meraklılarına öğretildiği bir atölyeye sahip olabilmeyi hedefliyorum.

Amerika’da yaşayan kadınlara tavsiyeleriniz neler olabilir?

Amerika’da yaşamak zorluklarıyla birlikte, aslında birçok imkani da beraberinde getiriyor. Bunların değerlendirmesini bilmek lazım. Ev hanımı olmayı, çocuk sahibi olmayı veya başka zorlukları, başarılı bir kadın olmak için engel olarak görmesinler. Engeller olsa bile mutlaka yapabilecekleri, dışarıya açılabilecekleri işler bulabilirler. İlgilendikleri, sevdikleri bir alanda buralarda neler yapıldığını araştırmayı ve o alandaki insanlarla biraraya gelmeyi önemli görüyorum. Yaptığımız işi detaylarıyla, özenerek, azimle yapmayı düstur edinmek gerekiyor. Bu vesilelerle er yada geç, başarı kapıları açılır ve hayatımızı daha anlamlı bir hale getirmek nasip olur.

Bu güzel röportaj için sizin nezdinizde Zaman Amerika’ya teşekkürlerimi iletiyorum.