Belli bir amaca yönelik olmadan tekrarlanan göz kırpma, burun çekme, boğazını temizleme gibi garip hareket ve ses çıkarmalar, tik olarak adlandırılıyor.
Bu rahatsızlık, çocuklarda kaygı olduğu düşünülen bir davranış şekli olarak ortaya çıkıyor. Uzmanlar, tik hareketlerinin kaygı oluşturan durumlarda gelişen bir tepki olduğunu söylüyor. Tikler sıklıkla çocuk ve ergen yaş dönemlerinde başlıyor. En sık görüldüğü yaşlar 7-12 arası. Psikolog Hilal Arslan, tiklerin temelinde kişinin kendini koruma içgüdüsü olduğunu belirtiyor. Altında yatan sebebin de genellikle kaygı olduğuna dikkat çeken Arslan, tikin oluşum aşamasını şöyle anlatıyor: “Örneğin, çok hareketli bir çocuk sınıfta öğretmeni tarafından bu durum hoş karşılanmadığı için kendini kontrol etmesi daha az hareket etmesi yönünde uyarı alabilir. Bu gibi durumlarda çocuklar içinden gelen enerjiyi de bastıramadığı için yerinde kıpırdanmaya başlar. O, kendini tutmaya çalıştıkça vücut o hareketi yapmak üzere konumlandırır ve ortaya tikler çıkabilir.” Arslan, çocukların kaygılandığı durumdan kendisini korumak için de bazı hareketler geliştirerek tike yakalanabildiğini söylüyor. Arslan, “Çocukta bu kendini korumaya yönelik yaptığı hareket zamanla alışkanlık haline gelip günlük hayatında yer etmiş olur.” diyor. Tikin tedavisinde ise öncelikle kaygıyla başa çıkmanın yollarının öğretilmesi gerektiğini belirten psikolog Arslan, tike sebep olan durumun anlaşılıp onun üzerine bir yol izlenmesi gerektiğini dile getiriyor. Ayrıca tikin genellikle anne, baba, öğretmen ve arkadaşların olumlu tutumu ile yerleşmeden kaybolabileceğini de ekliyor.
Let me tell You a sad story ! There are no comments yet, but You can be first one to comment this article.
Write a comment