ÇOCUK PSİKOLOJİSİ – Christmas kültürü ve çocuklarımız

Çocuklarımıza Christmas’ın ne olduğunu ve ne olmadığını anlatırken Kurban ya da Ramazan bayramını anlatmada izlediğimiz yolu izleyebiliriz. Konunu detayına girmeden önce Christmas’la ilgili en büyük gozlememi ve hayranlığımı sizlerle paylaşmak istiyorum. İster inançlı ister inançsız olsun, bütün Amerikalılar’ın Christmas’a olan ilgisini ve özenini kesinlikle takdire şayan buluyorum. Ailelerin çocuklarının istekleri karşısında, ‘İstek listene yaz, belki Santa sana getirir’, ‘Santa’dan iste’ gibi sözlerle onların isteklerini ertelemeleri ve çocukların istediklerinin geleceği büyük günü sabır ve heyecanla beklemelerine neden olmaları gerçekten harika.

Daha küçücük bir çocukken ailelerin Christmas sevgisini ve heyecanını çocuklarına yerleştirdiklerini gördükçe kendi halimize üzüldüm. Malesef ne Türkiye’de ne de burada, aileler çocuklarına bayram heyecanını yeterince yaşatamıyor. Çocuklar bayramların geldiğini, annelerin “Ayağımın altında dolanma, bayram temizliği yapıyorum”, “Off daha bayram tatlısı yapacağım”, “Eti kim dograyacak şimdi?”, “Misafir gelir etrafı batırma, dağıtma”, “Bayramlığını yeni aldık. Misafir gelince giyersin. Kirletme şimdi üstünü” uyarıları ile anlıyor. Derin bir temizlik sonucu yorgunluktan bitap düşmüş annesine, ‘Oh be, tatil’ deyip televizyon karşısından ayrılmayan babasına, bir de eğer alınmışsa heyecanla giydiği bayramlığına bakarak bayram yaşıyor çocuklarımız. Christmas’ın o heyecanını, telaşesini biz kendi çocuklarımıza bayramlarımızda tattıramıyoruz malesef. Çocuklarımız doğum günlerinde bile daha fazla heyecan ve sevinç yaşıyor. Daha sonraysa aileler ‘Çocuguma Christmas’ı aslında ne olduğunu anlatamıyorum. Kutlamak istiyor’ diye üzülmeye başlıyor. Çocuğunun arkadaşlarına özenmesine nasıl sebep olduğunun farkına varmayarak.

Öncelikle Christmas icin küçük çocuklarımıza komplike açıklamalar yapmak zorunda değiliz. Her şeyi detayıyla açıklamaya çalışırken onların düşünce dünyasını daha da karmaşık hale getirebiliriz. Eğer küçük çocuklarımız zaten ‘Oğlum biz bunu yemiyoruz çünkü Müslümanız’ diye bir sözü daha önce ailesinden duymuşsa, aile aynı şekilde “Kızım biz Christmas’ı kutlamıyoruz bizim başka bayramlarımız var. Hani biz sana Ramazan bayramında şu oyuncağı almıştık, en güzel bayramlık kıyafetini almıştık ya, işte Christmas da Hıristiyanlar için onun gibi bir şey” diye basit bir açıklama ile yetinebilir.

Küçük çocuklarınızla, “Biz Santa’ya inanmıyoruz. Öyle biri yok ama arkadaşların ona inanıyor. Sen sakın Santa’nın gerçek olmadığını arkadaşlarına söyleme, bu bizim sırrımız olsun” gibi bir anlaşma yapabilirsiniz. Bu anlaşmayla hem çocuklarınızın sınıf arkadaşlarıyla ‘Santa diye biri yok’ diyerek dalga geçmelerini, kavga etmelerini hem de hayali birine özenmelerini engellemiş olursunuz. Okuldaki bazı Christmas etkinliklerine ise eğer dini ve kültürel açıdan bir uygunsuzluğu yoksa çocuklarınızın katılmasına izin verebilirsiniz. Bu etkinlikler sonrasını fırsata çevirerek mutlaka çocuğunuzla etkinlik hakkında konuşup, Christmas ile ilgili ufak açıklamalar yapabilirsiniz. Büyük çocuklarınsa zaten Santa’nın gerçek olmadığının veya Christmas’ın ne olduğunun farkında olduklarına inanıyorum. Öte yandan eğer aile çocuğuna hiçbir zaman ‘Çünkü biz Müslümanız, çünkü bir Türküz’ açıklaması yapmamışsa, çocuğunun Christmas ile ilgili sorularına çözüm bulması gerçekten zor. Amerika’da açıklama yapmak, çocukların farklılıkları kabul etmesi daha kolay. Çünkü bir çocuğun okulda bile birbirinden farklı saçı, gözü, ten rengi, dili, ve dini olan bir çok sınıf arkadaşı var. Öğretmenleri, yolda gördüğü insanlar, komşuları birbirinden farklı. Dolayısıyla farklı olma hissi çocuğunuzda bir eksiklik duygusuna sebep olmayacaktır. Amerika’da çevresinde tek Müslüman yani tek farklı dine veya ırka sahip çocuk çocuğunuz ise o zaman farklı bir yol izlemek gerekir, ki bu nadir durumu yaşayan ailelerin çevreleri, tutumları, aile yapılarına göre degişen bir yol olur.