ABDUSSAMED ALAN - Emin Liman

Her yanının sisli ve dumanlı, her yönünün gaddar ve yaman olduğu bir deryanın en muhtaç olduğu şey sakin limandır. Dalgalar arasında, şimşekler altında ve zifiri karanlıkta ihtiyaçtır liman, soluktur, nefestir. Sürdürebilmek için yaşamı, ab-ı hayattır. Varlıklar içerisinde halifelik makamına layık görülen, en şerefli konumun kendisine verildiği aziz misafir; zat-i itibariyle aciz, zayıf ve fakir bir varlıktır. Pahalıdır yaşam, iç içedir yaşamın rükünleri ve nihayetsizdir.

Her köşe başını devlerin kestiği (kaldırımlardan), Acizdir insan manay-ı ismiyle. Şefkatli bir annenin kucağındaki bebek gibi acizdir. Med görüp sahile vurup güneş bekleyen deniz yıldızı gibi aciz. Balığın karnındaki Yunus gibi, ateşin bağrında ki İbrahim gibi aciz. Acziyet noktay-i istinadi mucip kılar. Aciz olan aciz olanı istemez, bir yar-ı baki ister. İster ki kendisini ateşten de- sudan da, sıcaktan da – soğuktan da, hastaliktanda – bela ve musibetlerdende korusun. Sesini kessin Simirlerin, kör etsin cehaletin babalarını, başka değil sadece evlerin en çürüğüyle mağlup etsin onları, kırsın kollarını haramilerin, yenilmiş ekin tarlasına döndürsün Ebreheleri. Bir sivri sineğe mağlup etsin Nemrutları.

Sonra yine fakirdir insan. Sonsuz ihtiyaç sahibidir. ihtiyaçları gözün gördügünce, kulağın duyduguncadir. Hatta daha da fazlası. Zerreden küreye kadar. Yeşilin aşığıdır vurgudur kırmızının. Umududur mavi, hüznüdür sarı. Yıldızlar hayalidir insanın. Ayrı ayrıdır organlarının ihtiyacı ve sonsuzdur hem. Ruhununda ihtiyaçları vardır sonra. Sonsuza vurgundur oda. Ama insan ne bunlara sahiptir nede hakim. O halde ihtiyacı olanı isteyeceği bir nokta-i istimdada muhtaçtır aynı zamanda. Suya muhtaçtır mesela. Bir sabah uyandığında suların çekildiğini görürse eğer, ne yapar insan bir damla suyu kim verebilir ona. (Mülk süresi) Yağmurlar nimettir, rüzgârlar nimet. Akıl, kalp, vicdan hepsi ayrı ayrı nimet. Hayat nasıl ki nimettir, öyle de nimettir ölüm. Cennet nimet, rüyet nimet. Ve fakir insan bütün bunları meccanen bulur önünde. Bundar inanmanın zaruret oluşu. Aciz, ama herşeye hakim, fakir, ama sahibi herşeyin, zayıf, lakin herşey onun için. Bir Kadir-i Mutlak, bir Hakim-i Mutlak, bir Ganiy-i Mutlak olmadan nasıl olur bütün bunlar.

demekle insan ruhunun sesini ne de güzel resmeder büyük üstad. En büyük nimettir mümine iman, Yaradandan. Yaradandandir, zira aramakla bulunmaz. Arayanların kalbinde yaktığı bir nurdur Rahmanın O. Bir çiradir, mes’aledir; dünü, bugünü, yarını aydınlatan. Ateşsiz nurdur ama, her halükarda O bir lütuftur. El-Mü’min olanın kendi vasfını vererek mümin kilmasidir insani iman. Emniyete ermedir. Huzura çıkma, sahili selameti bulmadir. Emnu emana kavuşma. Ünsiyet kurma bütün varlıkla. İbadettir aynı zamanda iman. İbadetler uzuvlarla yapılır. İman kalbin ibadetidir. Ondan en kıymetli ibadettir. Bedende kalbin diğer organlara faikiyeti nisbetindedir üstünlüğü. İbadet küllüktür, köleliktir. Zatinda aciz olanın, fakir olanın siginmasidir Yaradan’a. İmanda bu degilmidir. Muhammedül Emine (sav) sorarlar en büyük ibadet hangisidir diye. “Allah ve Resulüne iman etmektir” buyurdular. Yine bir başkası seferinde buyurdular ki: ” İki haslet vardır ki; ondan üstün bir şey yoktur; Allah’a iman etmek ve müminlere yararlı olmak”. En doğru, dosdoğru kitap, iman atlası Kelamullah’in dediği gibi: “Ey iman edenler; Allah’a ve Resulüne iman edin”diye. “Onlar gaybe iman ederler.” dediği gibi. Hem iman öyle bir iksirdir ki, bütün ameller onunla bir kıymet kazanır. Mihenk taşıdır amelin kıymetini ölçen. Amele salihat katan cevherdir aynı zamanda. Namaz onunla miraçlasir, zekat infak olur imanla. Oruç imanla yükselten bir merdiven haline gelir. Kutlu yolculuğun adı imanla Hac ismini alır, hicretkesir. Evet, iman hem nurdur, hem kuvvettir, insanın insan hem sultan eden. Allahım ne olur bizlere hakiki iman nasip eyle. Derinleştir imanda. İmanda ihsana ulaştır bizleri Ey her isteyene istediğini veren şefkatli Rabbimiz.