Fetih 1453 filmi şubat ayında vizyona girmişti ve büyük başarı kazanmıştı. O zamandan beri Osmanlı’nın büyük zaferlerine ilişkin tarihî mizansenlere odaklanan kulüpler ortaya çıktı. Osmanlı sakalları, dekoratif motifleri ve sultan giysilerine ilgi arttı.
Birkaç yıl önce Rum antropolog Yiannis Papadakis, kahramanlık hikâyelerini konu alan eski Türk filmlerini kimlik tartışması çerçevesinde değerlendirdiği bir yazı yazmıştı. Ancak Papadakis yaklaşık 20 yıl önce Türkiye’de yaşadığı zamanlarda insanların bu tür filmleri sadece gülmek ve yönetmenin hatalarını yakalamak için izlediklerini belirtti. Peki, bu tür filmler 2012’de neden popüler oldu?
Osmanlı değerlerini üreten endüstri şu aralar yükselişte. Eleştirmenler ise aslında eğlence için üretilen yapımların içeriğini çok fazla dikkate alıyor.
Bu tür filmlerin yeniden popüler olması şüphesiz sadece moda meselesi değil. Türkiye’de 10 yıllık İslamcı Erdoğan hükûmeti, 2002 ekonomik krizinden ülkenin çok güçlü çıkmasını sağladı. Yeni ve refah içerisindeki orta sınıf, Erdoğan’ın İslamcı milliyetçiliğinden ve tüketicilikten yana tavrından memnun.
Bu deneyim, ülkenin bölgesinde yeniden sahneye çıkmasını da içeriyor. Suriye’deki kriz Türkiye’nin bütünlüğüne tehdit oluştursa da bölgedeki çalkantı, Türkiye’nin refahını ve nispi istikrarını ön plana çıkartıyor; bunun yanında Avrupa’nın ise benzi sararmış görünüyor.
Let me tell You a sad story ! There are no comments yet, but You can be first one to comment this article.
Write a comment