WASHINGTON TIMES – “Önemli boru hattının kazananları”

Keystone XL boru hattını yakından takip eden bir Amerikalı olarak yeni enerji rezervi bulmanın bazen işin kolay tarafı, istediğiniz şeyin insanlara ulaştırılmasının ise Herkül’ün beşinci görevi kadar zor olduğunu çok iyi bilirim.

Avrupa için çeşitli enerji kaynakları elde etmek gibi büyük bir Herkül görevi olarak geçen hafta Azerbaycan’ın Hazar Denizi doğal gazını işleten konsorsiyum, Azerbaycan’dan Avrupa’ya doğal gaz taşımak için Transadriyatik boru hattını seçti. Türkiye’de inşa edilen Transanadolu boru hattı ile bağlanınca Transadriyatik boru hattı, Azerbaycan’dan Arnavutluk, Yunanistan ve İtalya’ya yılda yaklaşık 10 milyar metreküp doğal gaz sağlayacak. Buna ek olarak 6 milyar metreküp doğal gaz da yolda Türkiye’ye aktarılacak. İlk doğal gaz teslimatının 2019 yılında gerçekleşmesi bekleniyor.

Böylece, sanayi liderleri, jeostratetejistler ve dünya liderleri Azerbaycan’dan Avrupa’ya enerji zenginliğini taşımak için en iyi yolun hangisi olduğunu tartıştıkları “önemli boru hattı yarışı” sona erdi.

Boru hattı kararı alındığında, Avrupa Komisyonu Başkanı Jose Manuel Barroso, bunu, “Avrupa için ortak bir başarı ve Avrupa Birliği’nin enerji güvenliğini güçlendirmek açısından bir dönüm noktası” olarak nitelendirdi.

Transadriyatik boru hattı, Orta Avrupa’dan geçecek Nabucco batı boru hattının yerine seçildi. Nabucco, uzun yıllardır planlama aşamasında ve Nabucco’nun Hazar Denizi’nden Avrupa’ya doğal gaz taşımaktaki kararlılığı Azerbaycan’ın kaynaklarını inşa etmekte önemli bir rol oynadı. Ancak Azerbaycan ve Hazar Denizi Konsorsiyumunun diğer üyeleri, küresel enerji pazarının gerçekleriyle karşı karşıya. Küresel mali krizin sonuçları, sıvılaştırılmış doğal gazın yükselişi ve diğer gelişmeler her zamankinden daha çok önem taşıyor.

800 kilometrelik projenin bölgede enerji güvenliğini artırması bekleniyor. Bu boru hattı sadece Yunanistan ve İtalya’ya değil, Avrupa’nın geneline ve özellikle enerji ihtiyacı çok olan Balkanlar’a da doğal gaz sağlayacak. Büyük bir doğal gaz tüketicisi olan Türkiye de bu boru hattından yararlanacak. Hatta boru hattının 2 milyar dolarlık ekonomik katkıları ve hükûmetin belirttiğine göre Yunanistan’da 12.000 yeni istihdam ve Arnavutluk’ta da tahminen 3.000 inşaat işi temin ederek ikincil yararlar da sağlayacak.

Türkiye ve Avrupa için iyi olan Amerika için de iyidir. Amerika Birleşik Devletleri, Avrupa ve Türk enerji kaynaklarının stratejik öncelikler için çeşitlendirilmesinin destekçisi oldu ve Azerbaycan’ın, Brüksel ve Ankara’daki müttefiklerine sadakatini memnuniyetle karşıladı.

Gerçekten de 20 yıldır Azerbaycan bağımsız bir enerji politikası izliyor. Bölgede enerji kaynaklarını beraber geliştirmek için Batılı enerji şirketlerini davet eden ilk ülke oldu ve Hazar bölgesindeki yatırımlar için bir geçit hâline geldi.

Bu, 2006 yılında açılan Bakü-Tiflis,Ceyhan petrol boru hattı ile başladı ve şimdi bu boru hattı Ceyhan Limanı’ndan küresel piyasalara günde neredeyse bir milyon varil ham petrol taşıyor. Azerbaycan, şimdi, boru hattı seçimiyle de bir adım ileri geçti.

Hazar Denizi büyük bir doğal gaz kaynağı olmasına rağmen Azerbaycan’daki tek umut kaynağı değil. Önümüzdeki 10 yıl zarfında, Azerbaycan’da, hem bağımsız hem de uluslararası ortakların iş birliğinde büyük doğal gaz kaynakları geliştirilecek, akışı sağlanacak ve küresel enerji güvenliğine Azerbaycan’ın katkısını güçlendirmek için yeni ihracat yolları ve yeni fırsatlar doğacak.

Transadriyatik boru hattı hikâyenin sonu değil, başlangıcı olacağa benziyor.

Haberin orjinali: http://www.washingtontimes.com/news/2013/jul/9/the-many-winners-of-the-great-pipeline-race/