Yavaş büyüyen ABD yeşil kart limitleri, gecikmeler ve israf bir asırdır sistemi karakterize ediyor ve siyasi olarak kutuplaşmış göçmenlik yasaları altında daha da kötüleşiyor.
Etnik Medya Hizmetleri’nin 1 Mart Cuma günü düzenlediği brifingde göçmenlik politikası uzmanları bugünkü krize nasıl ulaştığımızı, ekonomik açıdan sağlam çözümleri ve mevcut sistemimizin insani maliyetini tartıştı.
35 MİLYON GREEN CARD BAŞVURUSU BEKLİYOR
2024 yılında, bekleyen 35 milyon başvurudan 1,1 milyon kişinin yeşil kart alması bekleniyor. Diğer bir deyişle, yeşil kart başvurusunda bulunanların sadece %3’ü kalıcı statü alabilecek.
Cato Enstitüsü Göçmenlik Çalışmaları Yardımcı Direktörü David J. Bier, bu düşük onay oranının yeşil kart başvurusunun karmaşık sürecinden değil, yeşil kart sınırlamalarından kaynaklandığını söyledi. Yığılmaların başladığı 1922 yılına kadar, “o zamanki yasal daimi ikametgahın eşdeğerini almaya çalışan başvuru sahiplerinin yaklaşık %98’i onaylandı.”
Cato Enstitüsü Göç Çalışmaları Direktör Yardımcısı David J. Bier, yasal göçün artırılmasının sınır krizinin çözümünde neden kilit öneme sahip olduğunu açıklıyor.
1920’lerin ortalarında, 1924 Göçmenlik Yasası nedeniyle onay oranı yaklaşık %50’ydi ve bu yasa “doğum ülkesine dayalı çok düşük sayısal sınırlar koyuyor, özellikle Doğu Avrupa ve Asya’dan yasal göçü kısıtlıyordu. 30’lu yılların başında, neredeyse tüm başvuru sahiplerini yasaklayan ve daha sonra aşamalı olarak kaldırılan bir kamu suçu kuralını benimsedik.” İkinci Dünya Savaşı sırasında ve sonrasında onaylar %20’nin altında kaldı ve açık sınırlardan neredeyse kapalı sınırlar olan şu anki duruma bu şekilde geldik – %98’lik onay oranı son birkaç yıldır %3’e düştü.”
1996’da yaklaşık 10 milyon olan yeşil kart başvurularının üç kattan fazla artarak bugün 35 milyona ulaşmasına rağmen, 1990 tarihli Göçmenlik Yasası tarafından belirlenen modern sınırlar, 1922’de yıllık 357.000’den 2024’te 575.000’in biraz üzerine çıkarak neredeyse hiç artmadı.
Bier, “Sınırlar Başkan tarafından Kongre’ye danışılarak keyfi olarak belirleniyor, gerçekte hiçbir dayanakları yok” dedi.
ABD’nin 2021’de %0,1 olan ve bu on yılda şimdiye kadar yaklaşık %0,25 olarak gerçekleşen nüfus artışı hiç bu kadar düşük olmamıştı.
Bier, “Bekleyen 35 milyon yeşil kartı kabul ettikten sonra, devam eden yasal göçü beş kat artırsak bile, Kanada’nın yabancı doğumlu nüfus payını yakalayamayız,” diye ekledi. “ABD çok büyük bir ülke, nüfus açısından bu insanları kabul etmememiz için hiçbir neden yok.”
Ekonomi
Bipartisan Policy Center’da kıdemli bir göçmenlik ve işgücü politikası analisti olan Jack Malde, daha fazla yasal göçmen kabul ederek yeşil kart birikimlerini temizlemenin büyük bir ekonomik anlam ifade ettiğini söyledi.
İstihdama dayalı birikmiş işlerin %89’u şu anda ABD’de geçici, çalışma kısıtlamalı vizelerle bulunan kişileri içerdiğinden, “bu işgücü piyasası kısıtlamalarının kaldırılması, bu kişilerin muhtemelen daha yüksek vasıflı kariyerlerinde ilerlemelerine olanak tanır” dedi.
Bipartisan Policy Center’da Göçmenlik ve İşgücü Politikası Kıdemli Politika Analisti Jack Malde, göç konusundaki anlatıyı değiştirmenin ve Amerikalıların göçün ABD’yi nasıl etkilediğini doğru bir şekilde anlamalarını sağlamanın önemini tartışıyor.
Malde sözlerini şöyle sürdürdü: “Öte yandan, aile temelli birikmiş işlerin çoğu şu anda ülke dışında bulunuyor, dolayısıyla yeşil kartlar bu kişilerin vergi ödeyerek ve işgücümüze katılarak ekonomimize katkıda bulunmalarını sağlayacaktır, ki bu da tüm sektörlerde yeni işçi açığı ve federal yardımlara bağımlı yaşlanan nüfus nedeniyle ciddi bir ihtiyaçtır.”
Bipartisan Policy Center raporuna göre, Mart 2023 itibariyle istihdam temelli yetişkin birikimi 1,4 milyon (tüm yaş gruplarında toplam 1,8 milyon) ve aile temelli yetişkin birikimi 4 milyondur (toplam 5,8 milyon).
Nihai kazanç ne olacaktır?
Mevcut istihdam ve aile temelli birikimlerin temizlenmesi, gelecektekiler hariç, önümüzdeki 10 yıl içinde 3.9 trilyon dolarlık ılımlı bir GSYİH kazancı projeksiyonu ile sonuçlanacaktır – ancak 2.8 trilyon dolara kadar düşük veya 4.9 trilyon dolara kadar yüksek olabilir.
Lise terk olarak 25 yaşında gelen ABD’li göçmenlerin net mali etkisi +216.000 $’dır, torunlar dahil edilmediğinde net mali etkileri +57.000 $’a düşmektedir. Buna karşılık, aynı yaştaki Amerikan doğumlu lise terklerin net mali etkisi -32.000$’dır ve bu rakam torunları dahil edildiğinde -177.000$’a düşmektedir.
Malde, “Ekonomide sabit sayıda iş olduğuna dair yanlış bir algı var” dedi. “Göçmenler ülkeye girdiklerinde, becerileriyle katkıda bulundukları için ABD doğumlu işçiler için daha fazla iş yaratıyorlar.”
İnsani maliyet
Göçmenlik avukatı ve Cyrus D. Mehta & Partners’ın kurucu ve yönetici ortağı Cyrus Mehta, “Çalışan yasal göçmenler ve çocukları, sonu gelmeyen bir belirsizlik içinde statü dışı kalma tehlikesiyle karşı karşıya” dedi.
Göçmenlik Avukatı ve Cyrus D. Mehta & Partners’ın Kurucusu ve Yönetici Ortağı Cyrus Mehta, yeşil kart başvurularındaki yığılmaları ve bunların Amerika Birleşik Devletleri’ne göç üzerindeki uzun vadeli etkilerini tartışıyor.
H1 gibi çalışan destekli geçici vizeler, “işverenlere bağlı olmayan göçmenler olarak onları uzatma üstüne uzatma ile sonsuza kadar süren birikmiş işlere sokuyor ve bu süreçte ABD kaybediyor” diye devam etti. “Hayal kırıklığına uğruyorlar ve Kanada gibi çok daha cazip göçmenlik avantajları ve sistemleri olan ülkelere gidiyorlar ve böylece ABD en iyi ve en parlakları çekme konusunda dünya liderliğini koruyamayabilir.”
Mehta, eşlerin yanı sıra, bu sponsorlu göçmenlerin çocuklarının da 21 yaşına kadar geçici H4 vizesi aldığını ve “korkunç yığılmalar nedeniyle” büyük olasılıkla yaşlarının dolacağını açıkladı. Çocuk üniversite için F1 öğrenci vizesi alsa bile, “yabancı ülkeye geri dönmek için göçmen olmayan bir niyete sahip olmalarını gerektiriyor.”
Bu arada, çocuk yüksek lisansa devam ederse ABD’de yüksek lisans derecesine sahip çalışanlar için bir H1 sınırı var – ve çocuk bir tane alacak kadar şanslıysa, yeşil kart sürecine yeniden başlıyorlar. Ebeveynin öncelik tarihi transfer edilemez.
Mehta, bir politika düzeltmesi olarak, istihdam ve aile temelli kategorilerdeki sınırlar için ayrı aile üyeleri yerine birleşik aile birimlerinin sayılmasını veya halihazırda ABD’de bulunan geçici vize sahiplerinin öncelik tarihlerinden önce erken statü ayarlaması için başvurmalarına izin verilmesini, böylece çocuklarının yaşlarının dondurulmasını önerdi.
“Ancak tüm bunların, özellikle de hayatı boyunca burada olan bir çocuk için ne kadar uygulanamaz, savunulamaz ve insani olmayan bir sistem olduğunu tahmin edebilirsiniz” dedi. “Vizeleri serbest bırakmak için Kongre’de iki partinin anlaşması zor, bu konu siyasi açıdan sıkıntılı … ancak idari bir politikanın başarılı olduğunu gösterdiğinizde, Kongre bir gün bunu kutsayabilir. Şartlı tahliye buna bir örnektir.”
