Şükran Günü’nde neden hindi yenir?

Perşembe günü Amerikan halkı için ikinci en büyük geleneksel bayram. Peki ailelerin akşam yemeğinde bir araya gelerek kutladığı bu günde neden menünün değişmezi hindidir?

Perşembe günü Amerikalı aileler için yılın belki de en anlamlı günü. Aile fertleri akşam yemeğinde aynı masada bir araya gelerek hasret giderecek. On milyonlarca insan bu hafta bir eyaletten başka bir eyalete giderek ya da yurt dışından gelerek aile büyüklerini ziyaret edecek. İstatistikler, Şükran Günü’nde her 10 aileden 9’unun evinde hindi pişirildiğini gösteriyor.

Amerikan halkına ilkokul yıllarında öğretildiği gibi Şükran Günü gerçekten de Avrupa’dan gelen Plymouth kolinisinin kendilerine yardım eden Wampanoug yerlilerini yemeğe davet ederek bir ziyafet vermesinin geleneğe dömüşmesi mi? Tarihçiler ilkokulda çocuklara öğretilen bu hikayenin doğru olmadığını savunuyor. Araştırmacılar, 1621 yılında Wampanoug yerlileri Plymouth kolinisini ziyafetye davet ettiğini ancak hindi ikramı yapmaları ve bugünü “Şükran Günü” ilan etmelerinin uydurma olduğu görüşünde.

“Hindi: Bir Amerikan Hikayesi” (The Turkey: An American Story) adlı kitabın yazarı Andrew Smith de kitabında, 1621 yılı masalının doğru olmadığını savunanlar arasında. Smith, Wampanoug ile Plymouthluların bir araya geldiğinde muhtemelen ya geyik ya da tavuk yemiş olabileceklerini savunuyor. İki topluluğun yaptığı ziyafetin ayrıca “Şükran Günü” ilan edilmesini de hayal ürünü olarak yorumlayan Smith, yalnızca dindar protestanların 17. yüzyılda şükran günü kutlaması yaptığına tarihte rastlandığını aktarıyor. Smith, “Ama onlar kilisede dua ederlerlerdi, bugünkü gibi bir kutlama yoktu.” diyor kitabında.

Şükran Günü yemeğinin tarihte ilk defa 18. yüzyıl sonlarında görüldüğünü belirten Smith, yine bugünün ulusal bayram haline gelmesinin ancak Sivil Savaş yıllarına denk geldiğini ifade ediyor. Şükran günü kutlamasının ilk olarak ABD’nin Kuzey Doğusu’nda bulunan New England bölgesinde kutlandığını savunan Smith, “Hindilerin bu bölgede hem sayısı çok fazlaydı hem de diğer hayvanlara oranla yakalaması kolay ve daha az maliyetliydi. Ayrıca yaban hindilerinin bazıları 25 kilo ağırlığında bile olabiliyordu. Yani bir yönünyle maliyeti çok düşüktü ve çok sayıda insanı da doyurmaya yeterdi.” diyerek bayramın altında yatan ekonomik ve coğrafik etkenlere dikkat çekiyor.

İngiltere’de de hindinin 16. yüzyılda çok yaygın olarak yetiştirilip tüketildiğini aktaran Smith, İngilizlerin hindiyi yılbaşı kutlamalarında pişirdiklerini dile getiriyor.

Smith, Amerika’ya her kültürden insanların daha sonra gelmeye başladığı ve her gelen yeni milletin kendi kültürünü de beraberinde getirerek pişirilen hindinin yanına zamanla pirinç pilavı, tatlı patetes gibi yemekleri eklediğini savunuyor. Ancak Smith ana menünün hep hindi olduğu, yanındaki yemeklerin ise bölge bölge farklılık gösterebildiğine dikkat çekiyor.

Sivil Savaş’ın ardından Şükran Günü’nün ilk defa eğitim müfredatına girdiğini kaydeden tarihçiler, 20. yüzyılın başlarında ise artık Şükran Günü’nün değişmez menüsü olarak hindinin yerleştiğini yazıyor.

Perşembe günü milyonlarca hindi akşam sofralarını süsleyecek. Bu bayram ise, Amerika kültürünün ortaya çıkardığı en büyük geleneksel bayram olarak da kutlanacak.