Dünden bugüne Şükran Günü

Şükran Günü, Amerikalı ailelerin her yıl Kasım ayının son perşembesinde kutladıkları bir ziyafet günüdür.

Aileler bu günde birbirlerine ne kadar uzak olurlarsa olsunlar bir araya gelmeye çalışır, kurulan büyük sofralarda özenle pişirilen hindiler ve güne has özel yemekler yenir. Ailece Allah’a verdiği tüm nimetler için teşekkür edip devamı dilenir. Dini bir teması olmadığı için ya da farklı bir deyişle her dinde şükür esas olduğu için etnik kökeni ya da dini ne olursa olsun Amerikalılar ve göçmenler tarafından kolayca kabul görmüştür.

Şükran Günü’nün kökeni 1620’li yılların başlarına kadar uzanır. Şükran Günü geleneği o yıllarda İngiltere’de yaşayan bir grubun dinlerini yaşarken dayanılmaz boyutta baskı görmelerinin ardından ‘Yeni Dünya’ya (ABD) göç etmeleriyle başladı. May Flower adlı gemi ile son derece meşakkatli bir yolcuğun sonunda Amerika’ya vardığında, gemiden inenleri Kızılderililer karşıladı ve onlara ikramda bulunarak adeta hayata dönmelerine yardımcı oldular. Gel zaman git zaman Kızılderililer ve göçmenler birlikte avlanmaya ekip biçmeye başladılar. Göçmenlerin, yeni ülkenin koşullarına alışmaları üç sene sürdü. Derken bir gün hasat sonrası büyük bir ziyafet verip kendilerine kucak açan ve imkanlarını paylaşan kızılderililere bir bir sofra hazırladılar. Sofrada sadece Şükran gününün simgesi haline gelen hindi yoktu elbet. O yılın hasatından elde edilen ürünlerle hazırlanmış patates püresi, pilav, kızılcık sosu, tatlı patates, mısır doldurma (stuffing) ve meyveli turtalar da vardı.

İlki İngilizlerin lideri William Bradford’un Kızılderililerin lideri Massoit’i daveti ile göçmenlerin ve Kızılderililerin bir araya geldiği yaklaşık 90 kişilik bir toplantı olarak gerçekleşen bu ‘Hasat Yemeği’ her yıl tekrarlananarak aileleri bir araya getiren bir geleneğe dönüştü.

Her yıl hasat zamanı tüm aile fertlerinin bir araya gelerek Tanrı’ya şükredip aile bağlarını pekiştirdikleri Şükran Günü, 1863 yılında Abraham Lincoln tarafından her yıl Kasım ayının son Perşembesi kutlanacağı ilan edilerek resmi hale geldi.

Ancak, Şükran Günü, Amerka’daki en önemli kültürel bayram olmasına rağmen yıllar içinde gitgide önemini kaybettiği intibası uyandırıyor. Zira, cadılar bayramı ile turuncularla bezenen vitrinler, eskiden Şükran günü sonrasına kadar allı, sarılı, turunculu renkleri ile göz doldururrdu. Cadılar bayramı için yerlerine kurulan kabakların yanından yarasalar, cadılar gider yerine hindiler gelirdi. Oysa, bir kaç yıldır alış veriş merkezlerinde cadılar gününün hemen ardından Noel hazırlıklarına başlanıyor. Üstelik ailelerin bir arada olmanın şükranlığını dile getirmesi açısından manevi değeri büyük olan bu gün, yıllar içinde, hemen ardından gelen kara Cuma alışveriş çılgınlığının gölgesinde kalmaya başladı.