Yıkıcı işten çıkarmalar ve büyüyen haber çölleri gazeteciliğin geleceğine ilişkin belirsizliği körüklerken, yerel medyayı ne kurtarabilir?
Etnik Medya Hizmetleri’nin (EMS) 2 Şubat Cuma günü düzenlediği online brifingde, yerel haber politikaları savunucuları ve etnik medya yayıncıları, büyüyen haber krizi karşısında yerel gazeteciliğin rolüne ilişkin görüşlerini paylaştı ve yerel gazeteciliği kurtaracak yasama politikalarını tartıştı.
KRİZ ÜLKE ÇAPINDA
Rebuild Local News’in kurucusu ve başkanı, Report for America’nın kurucu ortağı ve eski başkanı Steven Waldman, yerel haberlerdeki krizin ülke çapında hızlandığını söyledi.
Northwestern Üniversitesi Medill Gazetecilik Okulu’nun her yıl yayınladığı Yerel Haberlerin Durumu raporuna göre, 2023 yılında yerel gazete kaybı haftada iki buçuk gazeteye ulaşacak ve 200’den fazla bölge “haber ıssızlığı (çöl)” haline gelecek; ABD’deki bölgelerin yarısından fazlası güvenilir yerel haberlere sınırlı erişime sahip olacak; 228 ilçe ise yerel haberleri kaybetme konusunda “yüksek risk” altında olacak.
Rebuild Local News’in kurucusu ve başkanı, Report for America’nın kurucu ortağı ve eski başkanı Steven Waldman, yerel gazeteciliği desteklemek üzere tasarlanan vergi kredisi önerilerini açıklıyor.
Waldman, “devlet desteğinin haber için birincil destek olmaması gerektiği” konusunda bir fikir birliği olmasına rağmen, bunun potansiyel olarak “basının bağımsızlığını baltalayabileceğini, bazı politikalara açıkça ihtiyaç duyulduğunu görüyoruz” dedi.
Pew Araştırma Merkezi’ne göre yerel gazetelere verilen reklamlar 2000 yılından bu yana %82 oranında, yani 40 milyar dolar azaldı.
Bu politikalardan biri, devlet destekli reklamların yerel gazeteciliğe daha fazla yatırım yapmasıdır.
Örneğin New York’ta Belediye Meclisi, kentin harcadığı reklam parasının yarısının topluluk medyasına aktarılmasını öngören bir CUNY önerisini kabul etmiş ve bu da sektöre 9,9 milyon dolarlık bir fon aktarılmasını sağlamıştır – bu da kentin toplam yazılı basın ve reklam bütçesinin yaklaşık %84’üne tekabül etmektedir.
Waldman, bu tür diğer politikaların vergi kredisi önerilerini içerdiğini söyledi.
Eyalet düzeyinde bu, yerel haberlere reklam veren küçük işletmeler için vergi kredisini içeriyor. Federal düzeyde ise şu anda Kongre’de bulunan Topluluk Haberleri ve Küçük İşletmeleri Destekleme Yasası (HR-4756), editoryal personel için kişi başına 25.000 dolara kadar istihdam vergisi kredisi sağlıyor.
Avustralya-Kanada modeli
Önemli önerilerden biri, sosyal medya/şirketler gibi teknoloji platformlarının içerik kullanımı için haber kuruluşlarına ödeme yapmasını gerektiren bir pazarlık yasasıdır: Kanada’da bu yasa 2022 yılında kabul edilen Çevrimiçi Haber Yasası (C-18) ve Avustralya’da 2021 yılında kabul edilen Haber Medyası Pazarlık Yasası şeklindedir.
Kanada’nın en büyük gazetesi Toronto Star’ın Hükümet ve Halkla İlişkilerden Sorumlu Başkan Yardımcısı Ryan Adam, “LA Times ve Washington Post’taki işten çıkarmalarda görüyorsunuz ki, hayırsever ve zengin bir patrona sahip olmak yeterli değil. Bunun nedeni de haber iş modelinin reklam tarafında çökmüş olması.”
Toronto Star’ın Hükümet ve Halkla İlişkiler Başkan Yardımcısı Ryan Adam, Avustralya’nın haber kuruluşlarını finanse etme modelini ve bunun neden başarılı olduğunu açıklıyor.
“Eskiden gelirimizin %80’i reklamlardan, %20’si de aboneliklerden gelirdi,” diyen Adam sözlerini şöyle sürdürdü: “Ancak son 15 yılda, Google ve Meta’nın içeriğimizi reklam vermek için kullanabilmesiyle birlikte, bu %80’in büyük bir kısmı yok oldu.”
Şimdi, Avustralya yasasının üzerinden üç yıl geçtikten sonra, “teknoloji platformları bazı kârlı içerik anlaşmalarında üzerlerine düşeni yapıyorlar. Gelir kanaması durdu ve insanlar gazeteciliği büyüyen bir endüstri olarak görmeye başladılar” diyen Adam, Avustralya’daki öncülünü örnek alan Kanada tasarısının kabul edilmesini savundu.
Aynı şekilde Kanada modeli için de şunları ekledi: “Hükümetten bağımsız haberlerin olmaması kalıcı değildir, çünkü hükümetler değişebilir. Kalıcı olan, dünyanın en büyük şirketlerinden bazılarının, kullandıkları içeriğin değerini kabul ederek, gazetecilere bu haberleri paylaşarak yayınladıkları reklamlardan elde ettikleri gelirle ödeme yapmalarıdır. Bunun en iyi senaryo olduğunu düşünüyorum.”
ABD teknoloji içeriği faturaları
Bu yasa tasarıları, ABD’deki iki benzer teknolojik içerik pazarlığı yasa tasarısı için uluslararası bir emsal teşkil etmektedir: şu anda federal düzeyde Kongre’de bulunan Gazetecilik Rekabet ve Koruma Yasası (S-1094) ve Kaliforniya’da Haziran ayı başında Senato Yargı Komitesi tarafından ele alınacak olan Gazetecilik Koruma Yasası (AB-886).
Kaliforniya Gazete Yayıncıları Birliği Genel Danışmanı Brittney Barsotti, Kaliforniya Gazeteciliği Koruma Yasası AB-886 hakkında genel bir bilgi veriyor.
AB 886 da dahil olmak üzere medya yasa tasarılarını takip eden Kaliforniya Gazete Yayıncıları Birliği Genel Danışmanı Brittney Barsotti, teknoloji tazminatının sadece hedge fonlarına veya büyük ulusal haber kuruluşlarına fayda sağlayacağı yönündeki eleştirilere rağmen, “Kaliforniya genelinde yaklaşık 450 yayınımız var ve bunların %90’ından fazlası küçük işletmeler… Alacakları para ne kadar içerik görüntülendiğine bağlı; bu bir bağlantı vergisi değil” dedi.
“Barsotti sözlerine şöyle devam etti: “Bazıları hayırseverliği savunuyor ama ülke çapında yerel haberlere yeterli kaynak sağlamak için 1,75 milyar dolara ihtiyacımız var. “Bu krizi çözmeyecek, çünkü kriz büyük platformların reklam alanlarına hakim olmasına dayanıyor.”Etnik medya krizi atlatıyorİki dilli ve yüzyılı aşkın bir geçmişe sahip San Fernando Valley Sun gazetesinin 21 yıldır sahibi ve yayıncısı olan Martha Aszkenazy, bu hakimiyet nedeniyle “gazetenin sahibi olduğum günden bu yana hep bir mücadele içinde oldum” diyor.
SanFernando Valley Sun/el Sol gazetesinin sahibi ve yayıncısı Martha Diaz Aszkenazy, yerel bir gazete yayınlarken karşılaştığı zorlukları paylaşıyor.
“Aszkenazy sözlerine şöyle devam ediyor: “Bu kamu ilanlarının %30’u ile öncelikle görüntülü reklamlara güveniyorum. “Kısmen ücretsiziz çünkü hizmet verdiğim topluluğun fazladan parası yok, ancak bizi paylaşan platformlar için hala para üretiyorsam, adil payımı istiyorum.”Tamamen reklama bağımlı ulusal Filipin yayını Asian Journal’ın yayıncısı ve başkanı Cora Orie, “Bu platformlardaki insanlar için neyin doğru neyin yalan haber olduğunu anlamak zor, çünkü yalan haberlerin üzerine sadece dış medya aracılığıyla gidiliyor,” dedi. “Bizler toplumumuzda gerçeğin koruyucularıyız ve bizim ölümümüzle birlikte gerçek de ölecek.”
Bayou Beat News’in kurucusu ve yayıncısı Nakia Cooper, işletmelerin ve hükümetlerin beyaz olmayan toplulukları destekleme vaatlerine rağmen etnik medya kuruluşlarının karşılaştığı mali zorlukları tartışıyor.
Bayou Beat News yayıncısı, Houston Siyah Gazeteciler Derneği başkanı ve Houston Etnik Medya iletişim direktörü Nakia Cooper, özellikle basılı yayınların hayatta kalma mücadelesi verdiğini belirterek, “Bayou ile dijital bir yayın organım da var – ancak yerel bir Siyah yayıncı olarak, büyük adamlara karşı hala küçük bir adamım. Büyük reklamverenler kapsayıcı, eşitlikçi destekten bahsediyor ve bize ihtiyaç duyduklarında yerel haberlere geliyorlar ama ben bu desteği görmedim.”
“Herkesin bir sesi olduğunu söylüyorlar, ancak bu yanlış bilgilendirme çağı – özellikle de bu dijital platformlarda,” diye ekledi. “Yanlış bilgileri incelemek üzere eğitilmiş gazetecilerin oyundaki oyuncular olmasını sağlamak için ne yapıyoruz?”
