PSİKOLOJİ- Öfke

Kısaca öfke, bir beklentinin karşılanmamasıyla yaşanan paralize edici bir tepkidir.

Bu tepki başkalarına ya da kendinize saldırmanıza yol açabilir. Basit bir sinirlenme anı değildir. Öfke hem bir tercih, hem de bir alışkanlıktır. Aslında, şiddetli öfke bir tür çılgınlıktır da denilebilir. Davranışlarını kontrol edemediği anlarda insan delirmiştir. Yani, öfkeli olduğunuzda ve ne yaptığınızı bilmediğiniz anlarda geçici olarak çıldırırsınız.

Öfke, psikolojik dünyanızın haricinde  hipertansiyon, ülser, isilik, kalp çarpıntısı, uykusuzluk, bitkinlik ve hatta kalp krizlerine yol açabilir.Sevgi ilişkilerinizi tahrip edebilir, iletişimi keser, suçluluk ve depresyona götürür…

Bir çok kişi öfkesini ifade etmenin yolunun, onu içinize atmaktan daha sağlıklı olduğunu düşünür.Bu bir parça doğrudur, ama daha sağlıklı bir seçenek daha vardır…Hiç öfkelenmemek…

Tüm duygular gibi öfke de düşüncenin sonucudur. Durup dururken oluşmaz. Öfkenin insan olmanın bir parçası olduğunu duşündüğünüz ve inandığınız sürece, öfklenmekten  asla kurtulamazsınız.

Öfkesini kontrol edemeyen anna-babaları düşünelim. Çocuklar ebeveynlerinin çıldırdığını görünce neden hala kötü davranmaya devam ediyorlar? Çünkü öfkenin başkalarını değiştirme ve iyileştirme gücü yoktur, hele çocukları hiç değiştirmez, sadece korkutur!..

Bir ilişkide de taraflardan birisi öfkelendiğinde, diğer tarafın da aynı davranışı göstermesi için onu cesaretlendirecektir. Bu provokeyi yapan  taraf korkmuş gibi yapabilir, ama aynı zamanda karşısındakini istediği zaman kızdırabileceğini de bilir.

Başkasının davranışına tepki olarak öfkeyi seçtiğinizde, onun istediği gibi davranma hakkını elinden alıyorsunuz demektir. Genellikle insanlar ve olaylar, istemedigimiz sekilde gelişirler.Dünya hep böyledir ve böyle de devam edecektir.Asla değişmeyecek şeyler hakkında üzülmek ve öfkelenmek gerçekten çok aptalcadır. Fiziksel stress ve ruhsal acıyı doğuran öfkeyi içinize atmak yerine açığa vurmayı öğrenebilirsiniz, ama asıl hedefiniz öfke yaratmayacak yeni düşünce tarzları edinmek olmalıdır.

Öfkeyi ifade etmeyi öğrenmenin ilk adımı ,başkalarının davranışlarını sahiplenmeyi reddedetmekle başlar.

İkinci adımı da, başkalarının düşünce ve davranışlarını, sizi kontrol edecek kadar etkili hale getirmemekten geçer.

Kendinize yeterince değer verip başkaları tarafından denetlenmeyi reddettiğiniz zaman , öfke duymaz ve de acı çekmezsiniz.