“Sayın savcı bey; bendeniz henüz minicik bir ortaokul talebesi iken; şimdilerde basımı yasak olan Risale-i Nur’larla tanışmıştım. Tabii o yıllar Kenan Paşa’nın Devr-i İstibdad-ı İhtilalisi olduğu için bugünlerdeki gibi rahat(!) değildik. Matbaalar basıyordu ama ortalıkta kitap bulmak kolay değildi, sonra
Hiç bir acı diğerinden daha küçük veya daha büyük değildir. Acılar birbirleri ile kıyas edilerek azalmaz. Matemetik denklemlerinde eşitliğin her iki yanındaki sayılar birbirleri ile sadeleşse de, acıları birbirleri ile sadeleştirerek yok edemezsiniz. Hele ki bir acı rakibine daha büyük
Malum sıfırlama meselesini hepimiz, -montaj mıydı, dublaj mıydı ne idi- meşhur bir tapeden öğrenmiştik. Neticede hayal mahsulü(!) bir konuşmaydı. Ortada sıfırlanamayan paralar falan yoktu tabii. Herşey bir hayalden ibaretti. Vakta ki o mütevazi(!) konaklar damat beyin üzerine geçirildi, o zaman
Eskiden bir televizyon reklamı vardı. Meşhur bir beyaz eşya üreticisi “bir dünya markası” sloganı ile reklam yapıyor ve “önce tecrübe konuşur” diye bitiriyordu. Şimdilerde aynı reklam yayınlanmaya devam ediyor mu bilmiyorum. Bildiğim bir tek şey var o da millet olarak
Her eylül aklıma gelir… Tam 34 yıl önceydi. O günden tam yedi sene sonra başlayacağım Hukuk Fakültesi’nin çömez bir öğrencisi olarak merak saikasıyla okuduğum ’12 Eylül Fatsa Davası’ iddianamesindeki saçmalıklarla gözüm henüz açılmamıştı, çocuktum. Sadece evde bulunma ihtimalinin bile insanı titrettiği yasak
O’nu hakkıyla tanıdığımı söyleyemem. O’nu tanımak kolay iş de değildir zaten. Ama O’nunla tanıdıklarım ve tanıştıklarım benim ebedi hayat sermayem olmuştur. Kendi gönül aynamda hangi renk ve desene dönüştüğü ayrıdır. Zaten herkesin kendi aynasında parlattığı veya kirlettiği bir ebedi hayat
Bugünlerde sureti haktan görünen bir kısım kalemler ve öteden beri samimiyetine bir türlü inanamadığımız bazı zatlar sanki ağız birliği etmiş gibi aynı şeyleri söylüyorlar: – “Cemaat de özeleştiri yapmalı.” Artık bu özeleştiri davetleri moda oldu bile diyebiliriz. Pekala ‘Cemaat’ özeleştiri
Bir gün gelecek, herkes bugün durduğu yerle anılacak. Bu yakın gelecekte böyle olacağı gibi, uzak gelecekte yani ebedi hayatımızın kapısına vardığımızda da böyle olacak, inanıyoruz. Zalimlerle aynı yerde duran, onlarla birlikte iş tutan ve onlara karşı dilsiz şeytan olanlar, onlarla
Her yükselen bir gün düşer. Her çıkışın bir inişi vardır. Her doğan büyür, ihtiyarlar ve sonra herkesin değişmez sonu olan ölüme doğru hızla yuvarlanır. Bu, insanlar için böyle olduğu gibi milletler ve devletler için de böyledir. Gün gelir hiç yıkılmayacakmış
O erler ki, terleri ile suladılar toprağı, zayi etmemek için tek bir çiçeği ve bir tek yaprağı. En yakıcı güneşlere, kara ve tipiye siper oldular. Can vermeye amadeydiler ama hizmet için yaşamayı değer buldular. Yaşatmak için yaşadılar. Canan uğrunda can
