Dış politikada başarı, güçlü ittifaklar kurmak ve onları sürdürmekten geçer. Aksi takdirde ülkenizi yalnızlaştırır, çıkarlarına zarar verirsiniz. Son dönemlerde AKP Ankarası’nın yaptığı maalesef bu. Mevcut kaliteli ittifakları sürdürmeye yeterli özen göstermedikleri gibi, yanlış ya da riskli birlikteliklerin faturaları da yavaş
Türkiye Amerika’da en çok Washington’un ciddi ulusal güvenlik talepleri olduğunda gündeme gelir. Şu anda da durum bu. Amerikalı liderler ve üst düzey yetkililer Türkiye’yi ağızlarından düşürmüyor. Ankara ile Washington arasında yoğun bir heyet ve telefon trafiği var. Amerikan medyasında ‘Türkiye
Ankara inkâra, Washington tornistana da çalışsa, ABD Başkan Yardımcısı Joe Biden’ın ağzından kaçırdığı son Türkiye yorumları çok önemli. Obama yönetiminde Irak ve Suriye dosyasına en vakıf isimlerden Biden, Türkiye dahil bazı Sünni müttefikleri ‘en büyük sorun’ olarak gördüğünü söylüyorsa, ciddiye
Uzaklarda arabanızın bir parçaya ihtiyacı çıkıyor. Fazla seçme şansınız yok. O bölgede o parçayı bulunduran bir dükkândan alışveriş etmek zorundasınız. Dükkân sahibine içiniz hiç ısınmıyor. Kaba, hatta güvenilmez buluyorsunuz. Çalışanlarına kötü muamelesinden rahatsız oluyorsunuz. Ama işinizi halletmeniz de şart. Parçayı
ABD’nin IŞİD’e açtığı savaşta kuşkular gırla gidiyor. Her şeyden evvel, ‘Acaba doğru bir iş mi yapıyorum?’ kuşkusunun Başkan Barack Obama’nın içini kemirdiğinden emin olabilirsiniz. Amerikan Kongresi’nde, kamuoyunda, bürokraside, entelijansiyada savaşın farklı yönlerine ilişkin kuşku bulutları dolaşıyor. Bölge ülkeleri ve Türkiye
Sakınan göze çöp batarmış. ABD Başkanı Barack Obama’ya da öyle oldu. Savaşlardan uzak durmaya, özellikle Ortadoğu’dan el etek çekmeye azmetmişti ama, şartlar buna izin vermedi. Gitti Bush’un ‘teröre karşı savaşı’, geldi Obama’nın IŞİD’e karşı mücadelesi… ABD Başkanı, çarşamba gecesi Beyaz
İki hafta önce IŞİD’e karşı ‘stratejimiz henüz yok’ diyerek hem Amerika’yı hem dünyadaki müttefiklerini kaygılandıran ABD Başkanı Barack Obama için Galler’deki NATO zirvesi liderliğine güven tazeleme fırsatıydı. Ve o fırsatı iyi değerlendirdi. Avrupalıları etrafında kenetleyen Obama, eve moralli döndü. Şimdiye
Hükümetin içeride başarılı şekilde pompaladığı ‘lider ülke’ algısına rağmen, Batı dünyasından özellikle ABD’den bakıldığında durum çok farklı. Yerli piyasanın büyük kısmına ‘Yeni Türkiye’ diye yutturulan ürünün uluslararası piyasada esamisi okunmuyor. İliştirilmiş medya tarafından muhteşem bir yükselme devri gibi sunulan şeyin
Türkiye’ye dışarıdan bakarken görülen manzara maalesef pek vahim. Tahrikçi üslubuyla halkı böldüğü, destekçi kitlesini ‘öteki’ye karşı sistematik şekilde kışkırttığı yetmiyormuş gibi, devletin temelini de dinamitleyen bir siyasî iradeyle karşı karşıyayız. Son polis gözaltı ve tutuklamalarında olduğu gibi, evrensel ve ulusal
Erdoğan’a en ağır gelen yalnızlıkların başında şüphesiz eski dostu Obama tarafından yalnız bırakılmış olmak geliyor. Ankara Beyaz Saray’dan başkan düzeyinde bir telefon randevusu alabilmek için kendini parçalıyor ama nafile. Washington’da mesainin büyük kısmı Irak’a yoğunlaşmış olmasına rağmen Erdoğan’a telefon ambargosunun
