Türkiye 1 Kasım seçimlerine odaklanmışken, Amerika’yı da gelecek yıl kasımda yapılacak başkanlık seçiminin heyecanı yavaş yavaş sarıyor. Maratona benzeyen başkanlık seçim süreci, partiyi temsil edecek aday olmak için verilen mücadeleyle start aldı. 2016’nın ilk yarısındaki ön seçimlerin ardından Cumhuriyetçi ve
Türkiye’ye dışarıdan bakıldığında, rehin alınan demokrasisi, baş aşağı giden ekonomisi, sarsılan toplumsal düzeniyle, günden güne eriyen bir hasta görünümü veriyor. Çılgın bir kaptanın uçurumun kenarında kuralları hiçe sayarak sürdüğü bir araçta Mehter Marşları söyleyip duranlara aldanmayın. Osmanlı ruhu ile vandallığı
Türk ve Amerikan jetleri Suriye’de IŞİD’e karşı ortak operasyonlar düzenliyor, iki ülkenin orduları tekrar kaynaşıyor, hükümet sözcüleri birbirleri hakkındaki sözcüklerini daha bir özenle seçiyor… Gören de Türk-Amerikan ilişkilerinde yeni bir bahar var sanır. Ama kazın ayağı hiç de öyle değil.
Türkiye’nin yaşadığı şu ara rejim döneminde en çok üzüldüğüm şeylerden biri ne biliyor musunuz? Zekâsına, irfanına, samimiyetine, vatanseverliğine ve profesyonelliğine hep saygı duyduğum Dışişleri bürokrasisinin içine düştüğü vahim durum. Ülke uluslararası camiada irtifa kaybederken, milli çıkarlar siyasi hırslara kurban edilirken,
ABD, en nihayet muradına erdi. 9-10 aydır Ankara’ya yaptığı ‘İncirlik üssünü kullandır’ baskısı sonuç verdi. Artık Amerikan savaş uçakları daha az maliyetle ve daha yüksek operasyonel esneklikle IŞİD’e karşı operasyon yapabilecek. Peki Ankara, bunun karşılığında ne aldı? Kuzey Irak’ta PKK’ya
Barack Obama’yı altı yıl önce ‘uluslararası diplomasiyi ve halklar arasında işbirliğini güçlendirdiği’ gerekçesiyle Nobel Barış Ödülü’ne layık gören komite, doğrusu biraz peşinci davranmıştı. Çiçeği burnunda ABD Başkanı’nın henüz bu yönde niyet beyanının ötesine geçen kaydadeğer bir icraatı yoktu. Artık var.
Amerikan dış politika camiası, uzatmaların oynandığı İran’la nükleer görüşmelere odaklanmış durumda. Ama İran meselesini masaya yatırmadan önce, Ankara’daki en gizli toplantılardan birinin ABD tarafından dinlendiği iddiasının Washington’da neden gündem oluşturmadığı sorusuna cevap arayalım. Haberi Alman Focus dergisi patlattı. İddiaya göre,
Yunanistan’daki kriz, birinci dereceden olmasa da, Obama yönetiminin zihnini ve mesaisini meşgul ediyor. Yunanistan’ın avro bölgesinde kalıp kalmamasının Amerikan ekonomisini de sarsabilecek boyutta bir global zincirleme reaksiyon başlatması beklenmiyor. Ancak hem ekonomik hem stratejik gerekçelerle Washington için arzu edilen senaryo,
AKP hükümeti, iç ve dış politikayı domine ettiği 13 yılın sonunda sadece halktan bir zamanlar almış olduğu güvenoyunu kaybetmiş değil. Uluslararası camiada da ciddi bir güven erozyonu söz konusu. Ancak, başta çok sayıda tartışmalı politikanın mimarı Cumhurbaşkanı R. Tayyip Erdoğan,
AKP’nin 7 Haziran genel seçimlerinde ciddi bir tokat yemesi ve Cumhurbaşkanı R. Tayyip Erdoğan’ın başkanlık hayallerinin suya düşmesinden Washington’da hemen herkes memnun. Ancak ABD, Türkiye’nin ve içinde bulunduğu bölgenin stratejik değerine binaen, seçim sonuçlarının ulusal çıkarlarına doğrudan etkisine göre hareket
