1) ‘GİZLİ İLETİŞİM ARACI’ (!) APPLE STORE’DAN İNDİRİLİYOR Havuz medyası ve Milli İstihbarat Teşkilatı ile yakın teması herkesçe malum bazı gazeteciler, 15 Temmuz’da gerçekleşen darbe girişimin ardından ortaya attıkları Bylock isimli mesajlaşma programını ‘Cemaatin elden ele dağıtılarak telefonlara kurduğu gizli haberleşme aracı’ diye
“Sükût etmek gibi âlemde, nâdâna, cevâp olmaz.” Merhum Mehmet Akif hangi dertten muzdaripti “Ağzım kurusun… Yok musun ey adl-i İlâhî!” derken? Ya da “Bir nur-i nazar yok mu ki baksın bacasından? / Bir yıldız, İlahi! Bu ne zulmet bu ne
“Ölür ise ten ölür canlar ölücü değil” Geceydi… gecenin karasına kara çalıyordu gelen haber. Sonrası telaş… sonrası acı… sonrası umut… sonrası umut… Haberi veren mi daha çok yaralıydı, alan mı? Giden mi, kalan mı? En yakınındaki mi, en uzakta duran
Gönül Yarası filminin belki de en güzel sahnesidir Dünya’nın Kürtçe şarkıya ağladığı sahne. Şarkıyla birlikte gözyaşlarına boğulan Dünya’ya (Meltem Cumbul) Nazım (Şener Şen) ‘’Kürtçe biliyor musun?’’ diye sorar. “Hayır”, der Dünya. “O zaman niye ağlıyorsun?” “Bu şarkıya ağlamak için Kürtçe
En çok da sonra ne olacak diyorum. Sisler, o kesif duman kalktıktan sonra ortaya çıkan insan hikayeleri ‘gönlüme takılıyor’. Bir kıymık gibi yüreğime batıyor günlük meşgalelerden bir mola aldığım heran! Yüzlerce insanın hayatını paramparça eden İstanbul’daki havalimanı saldırısını, o şeytani
“Hükm-ü kazaya zerre kadar yok inadımız” İsra suresi 11. Ayet; “İnsan bazen şerri, tıpkı hayrı istercesine ister. Pek acelecidir bu insan!” Yaptığı iş ne kadar doğruydu, yapılan işin ne kadar ehliydi bilinmez ama gece çekilen tefeülde karşısına çıkıvermişti bu ayet.
San Fransisco’nun Los Angeles trafiğini mumla aratan yoğunluğunda iftara ancak yetişiyoruz. Şehrin elit sayılabilecek bir kesiminde yer alan kilisenin yüksek kubbeli salonunda tatlı bir telaş. Kimileri seccade olabilecek cinsten ne bulduysa getirip yere sermenin peşinde, kimileri de orucunu açacak Müslüman
Geçen günlerde bir davet üzerine bir kilisede düzenlenen iftar programına katıldım. Daha önceden bu tür programların düzenlendiğinden haberim vardı ancak bu benim için bir ilk olacaktı. Amerikalılarla iftar yapmanın nasıl bir his olduğunu birinci elden tecrübe etme fırsatını kaçırmak istemedim
“Ne ararsan bulunur /derde devadan gayrı” Bunca devahi mi büyük, dertsizliğim mi, bela nev’inden? Hissizlik ne acı, aymazlık ne kötü haslet, Allah’ım affet… Kardeş bellediğim insanlar gözümün önünde benzerine az rastlanır bir zulümle imtihan olurken bırak sırılsıklam bir seccadeyi, riya
Bundan on yıl kadar önceydi sanırım ilk defa organik besin kavramını duyduğumda. Marketlerde artık gözle görülür biçimde artan organik ürünler fiyatlarından ötürü benim için lüks tüketimden sayılıyordu. Yine o yıllarda Amerikalı bir dostumun yoğun ısrarları sonucu organik bir muzu tatma
