WASHINGTON TIMES- “İran-Türkiye ilişkileri yeniden yapılandırıldı”

Bu yaz başlarında İran Cumhurbaşkanı Hasan Ruhani beklenmedik bir yere ziyarette bulundu; Türkiye’nin başkenti Ankara. Haziran ayındaki bu ziyaret, İran ile Türkiye arasındaki siyasi bağlarda yaşanan kayda değer gelişime işaret ediyor.

Mart 2011’de Suriye’de ‘Arap Baharı’ baş göstermeden önce Türkiye ile İran birçok konuda taktiksel iş birliği yaptı. 2000-2010 yıllarında iki ülke arasındaki ticaret 10 katına kadar çıkarak 10 milyar doları aştı. İran ile Türkiye aynı zamanda Filistin’deki Hamas hareketini destekledi ve Ankara, İran’ın nükleer kapasitesini artırmaya yönelik ısrarlı girişimlerinin aleni bir destekçisi oldu.

Şimdiyse işlerin seyri bir kez daha değişiyor. Ruhani’nin haziranda yaptığı ziyaret sırasında ülkeler arasındaki işbirlikçi söylem arttı. İran Cumhurbaşkanı ve Türk mevkidaşı Abdullah Gül, yeniden hayat verilen İran-Türkiye ittifakına övgüler düzdü ve söz konusu iş birliğinin terörle mücadeleden Orta Doğu’yu nükleer silahtan arındırmaya kadar birçok konuda sahip olduğu potansiyel katkıyı yüceltti.

Uzlaşma bununla da kalmadı. İki ülke, finanstan turizme ve iletişime kadar birçok konuda bir düzineye yakın iş birliği anlaşması imzaladı. İki ülke, aynı zamanda Türkiye Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan’ın ocak ayındaki Tahran ziyareti sırasında resmen kararlaştırdığı üzere ikili ticareti gelecek yıla kadar 30 milyar dolara çıkarmak için ortak bağlılıklarını pekiştirdi.

İki ülke arasında eriyen bu buzlar, içinde bulundukları sürecin bir göstergesi. İran, nükleer müzakerelerin bir sonucu olarak “P5+1” ülkeleri ile tarihî bir uzlaşmanın ortasında. Geçen sonbahardan beri Batı’nın uyguladığı yaptırımların azaltılması, bir zamanlar sallantıda olan İran ekonomisini Türk mamulleri ve yatırımı için cazip bir pazar hâline getirdi.

İki ülkenin de gerçek bir tehdide dönüşmeden önce İslam Devletini etkisiz hâle getirme konusunda çıkarları olduğu düşünülürse Irak’taki mevcut karmaşa, bu yakınlaşma için olası bir başka sebep teşkil ediyor.

Bütün bunlar bir araya gelince yaşanan bu değişimler, İran ile Türkiye arasındaki ilişkilerde yaşanan bir yeniden yapılanmanın temelini oluşturuyor. Bunun sonucu da Orta Doğu’nun kuvvetle muhtemel en önemli stratejik ortaklığında yeni bir aşamaya dikkatleri çekiyor.